Zawiera ówczesną wiedzę ogólną z fizyki na poziomie szkoły średniej[2]. Stanowi uzupełnienie trzytomowej Encyklopedii fizyki[2], wydanej również przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe w latach 1972–1974[3]. Pomysł na wydanie jej pojawił się w 1973 r. PWN rozpisał wśród kilkudziesięciu naukowców z dziedziny fizyki ankietę, na podstawie której określono zawartość tematyczną. Artykuły powstawały przez kilka lat i były kilka razy uaktualniane, żeby przedstawiać bieżący stan wiedzy[2]. Układ treści jest odmienny od typowego dla encyklopedii alfabetycznego uporządkowania haseł, gdyż Encyklopedia fizyki współczesnej podzielona jest na działy tematyczne, wewnątrz których poszczególne zagadnienia opisane są w porządku merytorycznym. Działy tematyczne uszeregowane są od obiektów najprostszych i najmniejszych po najbardziej złożone i największe[2][4].
Teksty ukończono w 1979. Podpisanie do druku nastąpiło w lipcu 1982, a druk ukończono w styczniu 1983[1].
Redakcja
Zawartość encyklopedii opracowała Redakcja Nauk Matematyczno-Fizycznych i Techniki Zespołu Encyklopedii i Słowników PWN. Przewodniczącym komitetu naukowego był Andrzej Kajetan Wróblewski, a redaktorami naukowymi byli[1]:
Encyklopedię wydrukowały Zakłady Graficzne „Dom Słowa Polskiego” w Warszawie. Nakład wyniósł 59 750 + 250 egzemplarzy[1]. Tom zawierał 1071 stron, w tym 56 stron czarno-białych zdjęć i ilustracji oraz 8 stron ilustracji kolorowych.