Emilio De Bono

Marszałek Włoch
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1866 Cassano d’Adda
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1944 Werona
Przebieg służby
Lata służby	1884–1920 1935–1943
Siły zbrojne	Regio Esercito
Główne wojny i bitwy	wojna włosko-turecka, I wojna światowa, marsz na Rzym, II wojna włosko-abisyńska, II wojna światowa
Późniejsza praca	polityk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Emilio De Bono (ur. 19 marca 1866 w Cassano d’Adda, zm. 11 stycznia 1944 w Weronie) – włoski marszałek, faszysta.

Uczestnik I wojny światowej (od 1916 – generał), współorganizator partii faszystowskiej, a także uczestnik marszu na Rzym (był jednym z kwadrumwirów). Członek Wielkiej Rady Faszystowskiej. W latach 1925–1929 gubernator Trypolitanii. W latach 1929–1935 minister do spraw kolonii Królestwa Włoch. W latach 1932–1933 opracowywał plan podboju Etiopii. Od 1935 marszałek, w tymże roku przez kilka miesięcy piastował stanowisko gubernatora Erytrei. Poparł odsunięcie Benita Mussoliniego od władzy w lipcu 1943. Po uwolnieniu Mussoliniego i jego powrocie do władzy został oskarżony o zdradę, osądzony w procesie pokazowym i rozstrzelany^[1][2][3].

Został odznaczony następującymi odznaczeniami^[4]:

• Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Włoch (1936)
• Wielki Oficer Orderu Wojskowego Włoch (1928)
• Komandor Orderu Wojskowego Włoch (1918)
• Kawaler Orderu Wojskowego Włoch (1913)