W czasie trwającej ponad 40 lat kariery muzycznej Elza Soares nagrała wiele przebojów, które były wysoko notowane na brazylijskiej liście przebojów, m.in.: Se Acaso Você Chegasse (1960), Boato (1961), Cadeira Vazia (1961), Só Danço Samba (1963), Mulata Assanhada (1965) Aquarela Brasileira (1974).
Życiorys
Elza Soares przyszła na świat w faweli Moça Bonita w dzielnicy Padre Miguel (obecnie Vila Vintém w okręgu Zona Oeste w Rio de Janeiro, pomiędzy dzielnicami Realengo i Padre Miguel). Wychowała się w dzielnicy Água Santa (okręg Zona Norte). Była córką pracownika fizycznego i gitarzysty Avelino Gomesa Soaresa oraz praczki Rosárii Marii da Conceição[2].
Kiedy miała 12 lat, ojciec zmusił ją do opuszczenia szkoły oraz do zawarcia zaaranżowanego małżeństwa. Wyszła wówczas za mąż za Lourdesa Antônio Soaresa. W wieku 13 lat urodziła pierwsze dziecko – syna João Carlosa, który przyszedł na świat jako wcześniak. Dziecko zmarło z niedożywienia zaraz po urodzeniu. W tym czasie po raz pierwszy wzięła udział w programie muzycznym transmitowanym na żywo przez radio oraz dała pierwszy występ przed większym audytorium. Nie została jednak zauważona, w dużej mierze ze względu na jej skromny ubiór i styl bycia. Wygrała wtedy nagrodę pieniężną, dzięki której mogła kupić lekarstwa dla dziecka, co jednak niestety nie uratowało mu życia[5][6].
W wieku 14 lat po raz drugi zaszła w ciążę. Mając 15 lat urodziła drugie dziecko, które także przyszło na świat przedwcześnie i żyło zaledwie kilka dni[5][6].
W wieku 20 lat została wdową – jej mąż zmarł na tuberkulozę. Miała wówczas pod opieką pięcioro dzieci – czterech chłopców i dziewczynkę, która była niemowlęciem. Aby utrzymać rodzinę podejmowała się różnych prac: sprzątała mieszkania, pracowała w pralni. Marzyła o śpiewaniu i mimo małej ilości wolnego czasu występowała w pobliskich barach[5].
Elza Soares, 1967 r.
W wieku 25 lat poznała słynnego piłkarza Garrinchę[1]. W czasie rozkwitu jej kariery muzycznej, wdała się w romans z żonatym sportowcem, który rozwiódł się, aby kontynuować nowy związek. Spotkało się to z ostrą reakcją lokalnej społeczności. Grożono jej śmiercią, a dom był obrzucany jajkami i pomidorami. Garrincha i Elza zawarli związek małżeński w 1966 w Boliwii, nieopodal ambasady Brazylii w tym państwie[7]. Małżeństwo z Garrinchą trwało ponad 10 lat. Piłkarz był alkoholikiem[6]. 30 sierpnia 1977 małżeństwo zakończyło się rozwodem, po tym jak będący pod wpływem alkoholu sportowiec dotkliwie pobił małżonkę[8].
Elza miała z Garrinchą jedno dziecko. W 1976 urodziła syna – Garrinchę Manuela dos Santosa Juniora, który 10 lat później zginął w wypadku samochodowym[8].
W 1983 Garrincha w wieku 49 lat zmarł na marskość wątroby, która była spowodowana nadużywaniem alkoholu. Elza, mimo że nie była już z nim formalnie związana, mocno przeżyła jego przedwczesną śmierć[6].
