Elijah the Prophet – poemat epicki dziewiętnastowiecznego angielskiego poety George'a Washingtona Moona, opublikowany w 1866. Utwór składa się z dwunastu pieśni. Został napisany strofą spenserowską[1], czyli zwrotką dziewięciowersową, rymowaną ababbcbcc[2][3]. Opowiada historię starotestamentowego proroka Eliasza[4].
One lovely star still lingers in the sky, As if entranced in worship at God's throne; Unconscious that the blissful moments fly And she, so beauteous, shineth there alone. Her heaving jewelled breast to earth makes known The trembling love that lureth her to stay And rapturously God's great goodness own. But, gently roused by morning's earliest ray, Her brow of light she veils from sight, and steals away.
Przypisy
↑Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003, s. 152-153. ISBN 83-900829-6-9.