Elia Lewita

Strona tytułowa pierwszego wydania powieści Bowa d’Antona, 1541

Elia Lewita (ur. 1468[1] lub 1469[2][3][4][5], zm. 1549) – hebrajski pisarz, filolog i leksykograf, tworzący także w jidysz.

Urodził się w Neustadt an der Aisch[1][2][4] lub Ipsheim[3][5], większość życia spędził we Włoszech (Padwie, Wenecji i Rzymie). Był jednym z pierwszych nowoczesnych krytyków tekstu Starego Testamentu. Pisał traktaty o hebrajskiej gramatyce oraz przekłady biblijne; z nich zachowało się tylko, wiele razy przedrukowywane, tłumaczenie psalmów na jidysz z 1545.

Tworzył również adaptacje popularnych włoskich powieści na jidysz, z których do czasów obecnych zachowało się tylko Bowa d’Antona z 1507 r. (zwana także Bowe-buch, oparta na włoskiej wersji angielskiego romansu Bevis of Hampton)[6] – dowcipna i pełna wdzięku powieść. Zachowały się ponadto (z obszernej twórczości w jidysz) dwa paszkwile.

Przypisy

  1. ↑ a b Żebrowski, Elijahu Lewita 2003 ↓.
  2. ↑ a b Encyclopædia Britannica – Elias Levita. Wikisource. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).
  3. ↑ a b Elijah Levita. geni.com. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).
  4. ↑ a b Lexikon – Elia Levita. wissen.de. [dostęp 2019-05-23]. (niem.).
  5. ↑ a b Neustadt an der Aisch mit Ipsheim. alemannia-judaica.de. [dostęp 2019-05-23]. (niem.).
  6. ↑ Żebrowski, Bowe-Buch 2003 ↓.

Bibliografia