Elektrownia Jänschwalde

Elektrownia Jänschwalde
Ilustracja
Elektrownia Jänschwalde znad stawów w Peitz
Państwo

 Niemcy

Położenie na mapie Brandenburgii
Mapa konturowa Brandenburgii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Jänschwalde”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Jänschwalde”
Ziemia51°50′03″N 14°27′26″E/51,834167 14,457222
Widok z bliska

Elektrownia Jänschwalde (niem. Kraftwerk Jänschwalde) – elektrownia cieplna (węglowa), zlokalizowana w pobliżu wsi Jänschwalde (Janšojce) na Łużycach w Niemczech (kilka kilometrów od granicy z Polską). Należy do czeskiego koncernu EPH. Jest to 3. pod względem wielkości elektrownia na terenie Niemiec.

O elektrowni

Elektrownię zbudowała w latach 1976-1989 firma VEB BMK Kohle und Energie w kooperacji z przedsiębiorstwami jugosłowiańskimi, węgierskimi i polskimi, a także przy doradztwie specjalistów radzieckich. 90% robót budowlano-montażowych wykonały firmy polskie[1]. Pierwszy blok energetyczny (500 MW) uruchomiono 14 października 1981. W latach 1990–1996 zmodernizowano ją w celu zmniejszenia emisji zanieczyszczeń i zwiększenia wydajności. Korzysta z okolicznych kopalni węgla brunatnego – Jänschwalde i Cottbus Nord.

W skład zespołu wchodzi też farma wiatrowa Jänschwalde koło Chociebuża z 2004. Jest to sześć turbin wiatrowych V90 z firmy Vestas.

Parametry

  • elektrownia węglowa:
    • moc elektryczna – 3000 MW (6 bloków po 500 MW),
    • moc cieplna – 458 MW,
    • roczna średnia produkcja – 22.000 GWh (roczne zapotrzebowanie na elektryczność około 5 milionów osób),
    • elektrownia ogrzewa miasta Chociebuż i Peitz,
    • emisja dwutlenku węgla – 25,02 milionów ton rocznie,
  • elektrownia wiatrowa:
    • roczna średnia produkcja – 24.000 MWh,
    • wysokość wież (turbin) – 105 m,
    • wysokość całkowita – 150 m,
    • średnica wirnika – 90 m,
    • moc znamionowa – 2 MW.

Środowisko naturalne

Według raportu Dirty Thirty opublikowanego przez World Wide Fund for Nature w maju 2007 roku elektrownia znalazła się na czwartym miejscu wśród największych trucicieli w całej Unii Europejskiej[2].

Ranking Elektrownia Kraj Paliwo Powstanie Operator Emisja relatywna w g/kWh Emisja absolutna w mln ton
1 Agios Dimitrios Grecja Węgiel brunatny 1984-1986, 1997 DEH 1350 12,4
2 Kardia Grecja Węgiel brunatny 1975, 1980-1981 DEH 1250 8,8
3 Niederaußem Niemcy Węgiel brunatny 1963-1974, 2002 RWE 1200 27,4
4 Jänschwalde Niemcy Węgiel brunatny 1976-1989 Vattenfall 1200 23,7
5 Frimmersdorf Niemcy Węgiel brunatny 1957-1970 RWE 1187 19,3
6 Weisweiler Niemcy Węgiel brunatny 1955-1975 RWE 1180 18,8
7 Neurath Niemcy Węgiel brunatny 1972-1976 RWE 1150 17,9
8 Turów Polska Węgiel brunatny 1965-1971, 1998-2004 BOT GiE S.A. 1150 13,0
9 As Pontes Hiszpania Węgiel brunatny 1972-1976 ENDESA 1150 9,1
10 Boxberg Niemcy Węgiel brunatny 1979-1980, 2000 Vattenfall 1100 15,5

Przypisy

  1. ↑ akl, Kronika Nauki i Techniki, w: Młody Technik, 2/1982, s. okładki wewn., indeks 36540
  2. ↑ The Dirty Thirty report (PDF). WWF, 2007. [dostęp 2013-11-29].

Bibliografia