|
Elektra (Plejada)
Elektra Ἠλέκτρα
| nimfa (jedna z Plejad)
|
William-Adolphe Bouguereau: L'Etoile Perdue (Zaginiona gwiazda), 1884, prywatna kolekcja
|
| Występowanie
|
mitologia grecka
|
| Rodzina
|
| Ojciec
|
Atlas
|
| Matka
|
Plejone lub Ajtra
|
| Rodzeństwo
|
Alkione,
Kelajno,
Maja,
Merope,
Sterope,
Tajgete,
Hiady,
Hyas
|
| Dzieci
|
Dardanos,
Jazjon,
Emation
|
Elektra (gr. Ἠλέκτρα Eléktra, łac. Electra) – w mitologii greckiej nimfa, jedna z siedmiu Plejad.
Uchodziła za córkę tytana Atlasa i Okeanidy Plejone (lub Okeanidy Ajtry)[1][2]. Była siostrą Alkione, Kelajno, Mai, Merope, Sterope, Tajgete, a także Hiad i Hyasa[3][4]. Urodziła trzech synów: Dardanosa (ze związku z bogiem Zeusem), założyciela królewskiej dynastii w Troi, Jazjona i Emationa (według niektórych źródeł)[1][2].
Mityczna Elektra jest identyfikowana z gwiazdą Elektrą w Plejadach, w gwiazdozbiorze Byka[3][5][6]. Na niebie sąsiaduje z Hiadami (gromadą otwartą gwiazd w gwiazdozbiorze Byka) i konstelacją Oriona, które są z nią mitologicznie powiązane.
Przypisy
- ↑ a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 82. ISBN 83-04-04673-3.
- ↑ a b Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 114. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
- ↑ a b Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 364. ISBN 80-8046-098-1.
- ↑ PierreP. Grimal PierreP., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, JerzyJ. Łanowski (red.), MariaM. Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 148, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612 .
- ↑ Anton Hajduk, Ján Štohl (red.): Encyklopédia astronómie. Bratislava: Obzor, 1987, s. 158. (słow.).
- ↑ Carlos Parada: Constellations and Stars. maicar.com. [dostęp 2011-08-04]. (ang.).
Bibliografia
- Aaron J. Atsma: Elektra. theoi.com. [dostęp 2011-06-23]. (ang.).
- Marie Benediktová, Petra Písařová: Hvězdy – Názvosloví – Starověké Plejády jako nebeské sedmero. astronomia.zcu.cz. [dostęp 2010-06-23]. (cz.).
- Electra. mythindex.com. [dostęp 2011-06-23]. (ang.).
- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01069-0. Brak numerów stron w książce
- Hezjod: Narodziny bogów (Theogonia); Prace i dni; Tarcza. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999. ISBN 83-7255-040-9. Brak numerów stron w książce
- Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 984. ISBN 83-7399-022-4.
- Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 597. ISBN 83-01-03529-3.
- Carlos Parada: Pleiades. maicar.com. [dostęp 2011-06-23]. (ang.).
- Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 208: Electra. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-06-23]. (ang.).
- William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Electra. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-01]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Electra2. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-01]. (ang.).
|
|
_-_Lost_Pleiad_(1884).jpg)
