Egzekucja w Zwierzyńcu

Egzekucja w Zwierzyńcu
Ilustracja
Miejsce straceń (Zwierzyniec)
Państwo

Polska pod okupacją III Rzeszy

Miejsce

Zwierzyniec

Data

2 lutego 1944

Liczba zabitych

20 osób

Typ ataku

egzekucja przez rozstrzelanie

Sprawca

III Rzesza

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia50°36′52″N 22°58′01″E/50,614444 22,966944

Egzekucja w Zwierzyńcu – publiczna egzekucja 20 Polaków, dokonana przez Niemców hitlerowskich 2 lutego 1944 roku w Zwierzyńcu[1], w powiecie zamojskim[2].

Przebieg zbrodni

Podczas II wojny światowej i okupacji Polski przez III Rzeszę Niemiecką, 2 lutego 1944 roky oddziały niemieckie dokonały publicznej egzekucji ulicznej 20 Polaków na placu targowym w Zwierzyńcu na Zamojszczyźnie. Egzekucja odbyła się w obecności około 500 osób, przymusowo spędzonych mieszkańców Zwierzyńca[3].

Zbrodni dokonano pod zarzutem przynależności do ruchu oporu, w odwecie za zabicie szofera i konfidenta gestapo[2].

Ofiary, przywiezione ciężarówką, były skrępowane po pięć osób drutem kolczastym. Na placu Niemcy kazali im klękać twarzami w kierunku zgromadzonych. Najmłodszą ofiarą egzekucji był 15-letni Tadeusz Pieczykolan z Tereszpola[1].

Dających oznaki życia dobijał z broni podoficer Gestapo[4]. Jeden z mordowanych, mieszkaniec Tereszpola, krzyknął w kierunku rodaków: Zawiadomcie moją rodzinę[4].

Miejsce egzekucji upamiętniono krzyżem i tablicą z nazwiskami ofiar[3].

Przypisy

  1. a b W 73. rocznicę egzekucji, zwierzyniec.info.pl, 2017-01-30. [dostęp 2018-05-06].
  2. a b Fajkowski i Religa 1981 ↓, s. 452.
  3. a b Fajkowski 1972 ↓, s. 141.
  4. a b Fajkowski 1972 ↓, s. 142.

Bibliografia

  • Józef Fajkowski: Wieś w ogniu. Eksterminacja wsi polskiej w okresie okupacji hitlerowskiej. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1972.
  • Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1981.

Linki zewnętrzne