| Data i miejsce urodzenia
|
2 lutego 1965
Goed Fortuin
|
| Obywatelstwo
|
Kanada
|
| Wzrost
|
177 cm
|
| Kategoria wagowa
|
półciężka
|
| Bilans walk zawodowych
|
| Liczba walk
|
22
|
| Zwycięstwa
|
17
|
| Przez nokauty
|
12
|
| Porażki
|
4
|
| Remisy
|
1
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Egerton Marcus (ur. 2 lutego 1965 w Goed Fortuin w regionie Essequibo Islands-West Demerara w Gujanie[1]) – kanadyjski bokser, medalista igrzysk olimpijskich.
Urodził się w Gujanie, ale w 1973 przeniósł się do Toronto[1].
Kariera w boksie amatorskim
Zwyciężył w wadze półciężkiej (do 81 kg) w mistrzostw Ameryki Północnej w 1985 w Beaumont[2]. Zajął 2. miejsce w tej kategorii w Pucharze Świata w 1985 w Seulu (w finale pokonał go Nurmagomied Szanawazow ze Związku Radzieckiego)[3]. Przegrał pierwszą walkę w wadze średniej (do 75 kg) na mistrzostwach świata w 1986 w Reno z Kubańczykiem Julio Quintaną[4]. Również na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu przegrał pierwszą walkę w tej wadze z późniejszym złotym medalistą Rodem Douglasem z Anglii[5]. Zwyciężył w kategorii średniej w Turnieju im. Feliksa Stamma w 1987[6].
Zdobył srebrny medal w wadze średniej na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu po wygraniu czterech walk (w tym ćwierćfinałowej ze Svenem Ottke z RFN i półfinałowej z Syedem Hussainem Shahem z Pakistanu) i przegranej w finale z Henrym Maske z NRD[1].
Był mistrzem Kanady w wadze półciężkiej w 1985[7] i w wadze średniej w 1986[8].
Kariera w boksie zawodowym
Przeszedł na zawodowstwo w 1989. Walczył w wadze półciężkiej. Zdobył w niej tytuł mistrza Ameryki Północnej (NABF) w 1992 i skutecznie bronił go w czterech pojedynkach, w tym wygrywając w 1993 z mistrzem olimpijskim z 1988 Andrew Maynardem.
11 lutego 1995 we Frankfurcie zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata IBF z Henrym Maske, ale przegrał jednogłośnie na punkty. Był to pierwsza porażka Marcusa w jego zawodowej karierze. Później walczył ze zmiennym szczęściem. W październiku 2001 Donovan Ruddock wygrał z nim przez techniczny nokaut w 10. rundzie w walce o tytuł mistrza Kanady w wadze ciężkiej. Po tej walce Marcus wycofał się z boksu, ale w 2007 powrócił i stoczył jedną zwycięską walkę z mało znanym przeciwnikiem[9].
Rodzina
Jego wuj Charles Amos reprezentował Gujanę w boksie na igrzyskach olimpijskich w 1968, a jego kuzyn Troy Amos-Ross (syn Charles Amosa) był reprezentantem Kanady w boksie na igrzyskach olimpijskich w 1996 i 2000[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Egerton Marcus [online], olympedia.org [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ North American Championships – Beaumont, USA – August 14–17 1985 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ 4.World Cup – Seoul, South Korea – November 2–6 1985 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ 4.World Championships – Sparks Convention Center, Reno, USA – May 8–18, 1986 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ 13.Commonwealth Games – Edinburgh, Scotland – July 24 – August 2 1986 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ 9.Feliks Stamm Memorial – Warsaw, Poland – November 12–15 1987 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ Canadian National Championships – Medicine Hat – March 29–31 1985 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ Canadian National Championships – Cornwall, Ont. – March 6–9, 1986 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-29] (ang.).
- ↑ Egerton Marcus [online], boxrec.com [dostęp 2021-08-29] (ang.).
