Edward Słoński

Edward Słoński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 października 1872
Zapasiszki

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1926
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Edward Słoński (ur. 23 października 1872 w Zapasiszkach, zm. 24 lipca 1926 w Warszawie) – polski poeta i prozaik.

Zarys biograficzny

Edward Słoński, 1909.
Edward Słoński w mundurze wojskowym, 1920.

Edward Słoński urodził się w Zapasiszkach[1] w powiecie drysieńskim (obecnie Paszeńki na Białorusi). Syn Edwarda Słońskiego i Moniki Grzymałowskiej[2][3].

Pobierał nauki w Kazaniu, Wilnie i Warszawie, uzyskując zawód dentysty. Był działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej. Za działalność socjalistyczną był zsyłany już w XIX w., potem wielokrotnie aresztowany i więziony w Cytadeli.

Na początku 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich, brał udział w wojnie z bolszewikami. Do 1921 roku służył w Wojsku Polskim[4].

Następnie porzucił swój wyuczony zawód na rzecz pracy literackiej i wydawniczej.

Po ciężkiej chorobie zmarł w biedzie i zapomnieniu w wieku 54 lat w swoim mieszkaniu przy ul. Pięknej w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 233-1-7/8)[5].

Twórczość

Podczas I wojny światowej tworzył poezję patriotyczną związaną z Legionami. Napisał wówczas popularne wiersze: Ta, co nie zginęła[6] (1914), Idzie żołnierz borem lasem... (1916), Już ją widzieli idącą (1917) oraz Wojenko, wojenko (1917).

W swej twórczości literackiej nawiązywał do romantyzmu, zachęcał do rewolucyjnych przemian społecznych.

Pisał również książki dla dzieci i młodzieży.

Ważniejsze prace

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
  • Dla mojej Pani 1898
  • Z wiosennych dum 1898
  • Poezye 1899
  • Obłąkany niewydany poemat napisany w 1899 roku
  • Poematy: Pieśń, Mary[7] 1901
  • Do Boga poemat 1901
  • Noc 1902
  • Wiesio 1903
  • Okruchy 1904
  • Pieśń nad pieśniami[8] 1904
  • Fragmenty 1905
  • Bezimieńce - opowiadania dzisiejsze 1907
  • Przebudzenie 1907
  • Jeszczem wciąż pełen wiosny 1909
  • Z pod szronu[9] 1910
  • W więzieniu[10] nowele 1911
  • Partia romans rewolucyjny 1911
  • Wybór Poezyi 1911
  • Powrót 1913
  • Niezżęty Kłos[11] 1913
  • Jak to na wojence... opowiadania dla dzieci 1915–1916
  • Bajka o Białym Orle[12] 1918
  • Wybór Poezyi - Ta, co nie zginęła...[13] 1918
  • Na progu Polski 1921

Przypisy

  1. ↑ Zapasiszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 397.
  2. ↑ Poszukiwane koligacje dla tomu 39. Polskiego Słownika Biograficznego. [dostęp 2010-06-16].
  3. ↑ Krystyna Starczak-Kozłowska - Ta, co nie zginęła... O moim dziadku Edwardzie Słońskim, poecie legionowym, Magazyn Polski, nr 12 (75) grudzień 2011, str 19-23
  4. ↑ Ogniwo Edwarda Słońskiego. [dostęp 2013-06-27].
  5. ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDWARD SŁOŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-15].
  6. ↑ Edward Słoński, Ta, co nie zginęła... [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
  7. ↑ Edward Słoński, Poematy, wyd. 1901 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
  8. ↑ Edward Słoński, Pieśń nad pieśniami, wyd. 1904 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
  9. ↑ Edward Słoński, Z pod szronu, wyd. 1910 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
  10. ↑ Edward Słoński, W więzieniu, wyd. 1925 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
  11. ↑ Edward Słoński, Niezżęty kłos, wyd. 2, 1914 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
  12. ↑ Edward Słoński, Bajka o białym orle, wyd. 1918 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].
  13. ↑ Edward Słoński, Wybór poezyi : ta co nie zginęła, wyd. 1918 [online], polona.pl [dostęp 2018-04-17].

Bibliografia

Linki zewnętrzne