Pochodził z rodziny kolejarskiej. W 1929 ukończył seminarium nauczycielskie i podjął pracę nauczyciela w szkołach wiejskich. W 1940 musiał zrezygnować z tej pracy z powodu nieznajomości języka litewskiego. Zatrudnił się w nadleśnictwie, a następnie pracował jako robotnik na kolei.
Po zakończeniu wojny ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Przez kilka lat był wizytatorem szkół w Olsztynie i na Mazurach. W 1954 przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko dyrektora departamentu w Ministerstwie Oświaty. Po kilku miesiącach przeniósł się do resortu spraw zagranicznych i wyjechał do Albanii, gdzie przez trzy lata piastował stanowisko ambasadora. Potem w latach 1956–1965 kierował polską ambasadą w Finlandii, zarazem pełniąc obowiązki dziekana korpusu dyplomatycznego. Po 9 latach pracy w Finlandii wrócił do kraju i objął stanowisko wicedyrektora protokołu dyplomatycznego w MSZ. W 1970 na zakończenie kariery dyplomatycznej objął stanowisko ambasadora PRL w Szwajcarii. Odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[1].
W 1972 przeszedł na emeryturę i zajął się pisarstwem, prowadził też wykłady z zakresu protokołu dyplomatycznego na uczelniach. Prowadził także kącik porad z zakresu savoir-vivre'u w miesięczniku „Twój Styl”.
