|
| Państwo
|
 Argentyna
|
| Data i miejsce urodzenia
|
23 kwietnia 1986
Rosario
|
| Wzrost
|
182 cm
|
| Gra
|
praworęczny, oburęczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
2005
|
| Zakończenie kariery
|
aktywny
|
| Trener
|
Roberto Alvarez
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
48 (7 czerwca 2010)
|
| Australian Open
|
2R (2011)
|
| Roland Garros
|
3R (2008, 2012)
|
| Wimbledon
|
1R (2008–2010)
|
| US Open
|
2R (2010)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
1
|
| Najwyżej w rankingu
|
14 (20 czerwca 2011)
|
| Australian Open
|
2R (2012)
|
| Roland Garros
|
F (2011)
|
| Wimbledon
|
SF (2010)
|
| US Open
|
SF (2010)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Eduardo Jonatan Schwank (ur. 23 kwietnia 1986 w Rosario) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
Kariera tenisowa
Schwank karierę tenisową rozpoczął w roku 2005.
Przez pierwsze lata startował głównie w turniejach z cyklu ITF Men's Circuit osiągając regularnie sukcesy. W październiku 2008 roku wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP Challenger Tour.
W roku 2010, w grze podwójnej Schwank w połowie lipca triumfował w rozgrywkach ATP World Tour w Stuttgarcie. Partnerem deblowym Argentyńczyka był Carlos Berlocq, a w finale pokonali parę Christopher Kas–Philipp Petzschner 7:6(5), 7:6(6). Ponadto w tym samym roku osiągnął finał debla wspólnie z Markiem Lópezem w Montpellier. W połowie maja Schwank wygrał z reprezentacją Drużynowy Puchar Świata. W singlu rozegrał dwa wygrane pojedynki przeciwko Niemcowi Andreasowi Beckowi i Francuzowi Paulowi-Henriemu Mathieu, z kolei w deblu również rozegrał dwa spotkania, ale wszystkie przegrał (grając w parze z Horacio Zeballosem) przeciwko Serbom Viktorowi Troickiemu i Nenadowi Zimonjiciowi, a potem z Bobem i Mikiem Bryanami.
Na przełomie maja i czerwca 2011 roku Schwank razem z Juanem Sebastiánem Cabalem doszli do finału wielkoszlemowego French Open. Po drodze wyeliminowali czołową parę w rankingu, Boba i Mike'a Bryanow. Mecz finałowy przegrali z Danielem Nestorem oraz Maksem Mirnym[1]. We wrześniu Schwank wraz z Giselą Dulko awansowali do finału mikstowego US Open. Pojedynek finałowy zakończył się porażką argentyńskiej pary z Melanie Oudin i Jackiem Sockiem[2].
W marcu roku 2010 zadebiutował w reprezentacji podczas Pucharu Davisa w rundzie przeciwko Szwecji. Schwank przegrał swój singlowy pojedynek z Robinem Söderlingiem. Ostatecznie Argentyńczycy wygrali rywalizację 3:2. W edycji turnieju z 2011 roku Schwank awansował wraz z drużyną do finału, w którym Argentyna zagrała z Hiszpanią. Rywalizacja zakończyła się wygraną Hiszpanów 3:1, a Schwank zdobył dla zespołu punkt po wygranym deblowym pojedynku wspólnie z Davidem Nalbandianem z parą Feliciano López–Fernando Verdasco. W 2010 Schwank zdobył z reprezentacją Drużynowy Puchar Świata.
Latem 2012 zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Londynie odpadając z rywalizacji w 1 rundzie wspólnie z Davidem Nalbandianem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 48. miejscu na początku czerwca 2010 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 2011 roku zajmował 14. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra podwójna (1–2)
Gra mieszana (0–1)
Przypisy
Bibliografia
