Edna St. Vincent Millay (ur. 22 lutego 1892, zm. 19 października 1950) – amerykańska poetka, dramaturg[1], była trzecią kobietą, która zdobyła nagrodę Pulitzera w kategorii poezja (1923) za tomik The Harp-Weaver, and Other Poems, zawierający między innymi utwór The Ballad of the Harp Weaver[2].
Życiorys
Urodziła się w Rockland w stanie Maine[3]. Jej rodzicami byli Henry Tolman Millay i Cora Buzzell Millay[2]. Była wychowywana przez rozwiedzioną matkę[3], pielęgniarkę z zawodu[4]. Miała dwie młodsze siostry[4]. Zadebiutowała w piśmie dla dzieci St. Nicholas Magazine w 1906[3]. W 1917 ukończyła Vassar College[3]. W tym samym roku wydała swój pierwszy tomik Renascence and Other Poems[3]. W 1920 wydała zbiorek A Few Figs from Thistles[3]. W pracy artystycznej korzystała z pseudonimu Nancy Boyd[3]. Pisała między innymi sonety[5][6]. Oprócz rymów stosowała także aliterację[7]. Była również znana z niekonwencjonalnego, artystycznego stylu życia i jej fascynacji ludźmi. Była biseksualistką[8]. W 1923 wyszła za mąż za Eugene Jana Boissevaina[2], z którym żyła w otwartym związku. Zmarła na swojej farmie Austerlitz w stanie Nowy Jork[2].
Jest jedną z najbardziej cenionych amerykańskich poetek XX wieku[2], a wpływ jej twórczości na literaturę jest zauważalny również w XXI wieku[9]. Nazwaną ją nawet „the greatest woman poet since Sappho”[6].
Jest autorką powiedzenia My candle burns at both ends[2].
Na język polski wiersze Edny St. Vincent Millay tłumaczył m.in. Ryszard Mierzejewski. Liryki poetki znalazły się w antologii Dzikie brzoskwinie z 2003 pod redakcją Julii Hartwig[10].
Dzieła
- Renascence, and Other Poems (1917)
- A Few Figs from Thistles (1920)
- The Lamp and the Bell (1921)
- Second April (1921)
- The Harp-Weaver, and Other Poems (1923)
- The Buck in the Snow, and Other Poems (1928)
- Wine from These Grapes (1934)
- Collected Sonnets (1941)
- Mine the Harvest (1954)[5]
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
