Korzeń główny rozgałęzia się obficie na 10 lub więcej stożkowatych korzeni. Cały korzeń ma długość około 15–25 cm. Pierścieniowata nasada korzenia o średnicy około 1,5–4 cm jest tępa, o okrągławym szczycie i wykazuje obecność żółtawozielonych pozostałości po łodygach i ogonkach liściowych. Powierzchnia zewnętrzna jest jasnobrunatnawożółta lub ciemnobrunatna, guzowata, nieregularnie podłużnie prążkowana i wykazująca obecność blizn po korzeniach i poprzecznych soczewkowatych śladów. Rozgałęziające się korzenie są w górnej części grube (0,3–1 cm średnicy) i cienkie w części dolnej. Są one często skręcone i wykazują obecność nielicznych blizn po korzeniach. Konsystencja jest krucha. Przełam jest żółtawobiały lub żółtawobrunatny o szerokiej warstwie korowej z nielicznymi przestworami powietrznymi i licznymi brunatnymi punktami odpowiadającymi przewodom wydzielniczym. Miazga jest widoczna w postaci żółtawobrunatnego pierścienia. Drewno jest jasno zabarwione.
Korzeń dzięgla chińskiego (Angelicae sinensis radix) – wysuszony w dymie, cały lub połamany korzeń, pozbawiony korzonków.
Działanie i zastosowanie
Dzięgiel chiński jest stosowany w chińskiej medycynie. Zawiera m.in. witaminę E, przede wszystkim w korzeniach i kłączach. Zgodnie z chińską medycyną, Danggui (当归; jak zwany jest po chińsku) przepisywany jest na kobiece dolegliwości takie jak menopauza, trudne miesiączkowanie czy stany poporodowe, ze względu na swoje właściwości znieczulające i uspokajające. Według Chińczyków ma dobroczynny wpływ na gospodarkę hormonalną kobiety, z tego powodu nazywany jest "żeńskim żeń-szeniem".[potrzebny przypis]
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcTaxon: Angelica sinensis. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2010-11-20]. (ang.).
