Jaskinię stanowi obszerna nyża, do której prowadzi bardzo duży otwór wejściowy. Na jej końcu znajdują się małe kaskady i balkonik[2].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne[2].
Historia odkryć
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Pierwszy wzmiankę o niej opublikował J. Rudnicki w 1958 roku. Plan i opis sporządziła I. Luty przy pomocy J. Iwanickiego (seniora) w 1979 roku[2].
Przypisy
↑Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].