Dziura nad Studnią

Dziura nad Studnią
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Miętusia

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

20 m

Głębokość

6 m

Deniwelacja

6 m

Wysokość otworów

1641 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

148 m

Ekspozycja otworów

ku NE

Data odkrycia

19 września 1979 roku

Odkrywca

R. M. Kardaś i M. Połoński

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-10.03

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura nad Studnią”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura nad Studnią”
Ziemia49°14′32″N 19°53′48″E/49,242211 19,896556

Dziura nad Studnią – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się nad Wielką Świstówką, w północno-wschodniej ścianie Dziurawej Baszty, powyżej jaskini Studnia w Dziurawem, na wysokości 1641 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 20 metrów, a jej deniwelacja 6 metrów[2].

Po prawej na dole Dziurawa Baszta

Opis jaskini

Główną częścią jaskini jest salka od której odchodzi parę ciągów:

  • do dużego otworu wejściowego prowadzi idący w górę korytarz, w którym przed samym otworem znajduje się niewielki próg.
  • z salki, na wprost od korytarza prowadzącego do otworu, idzie szczelina, która po około 3 metrach kończy się gruzem skalnym uniemożliwiającym przejście.
  • można też iść bardzo niskim korytarzykiem w lewo, aż do rozgałęzienia. Stąd w prawo w dół prowadzi ciasny 2,5 metrowy ciąg, w lewo natomiast znajduje się ślepa studzienka. Stanowi ona najgłębszy punkt jaskini[3]. Za nią widać bardzo ciasne szczeliny wiodące w kierunku powierzchni.

Przyroda

W jaskini można spotkać niewielkie nacieki grzybkowe. Ściany są mokre.

W korytarzu prowadzącym z otworu do salki występują mchy i glony[3].

Historia odkryć

Jaskinia została odkryta 19 września 1979 roku przez R. M. Kardasia i M. Połońskiego[3].

Przypisy

  1. ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
  2. ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
  3. ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-27].