Dziura nad Jaskinią Śpiących Rycerzy I

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Małej Łąki
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	13 m
Głębokość	3,0 m
Deniwelacja	3,0 m
Wysokość otworów	1402 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	100 m
Ekspozycja otworów	ku SW
Data odkrycia	nieznana
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.D-12.20
Położenie na mapie Tatr Dziura nad Jaskinią Śpiących Rycerzy I
Położenie na mapie Karpat Dziura nad Jaskinią Śpiących Rycerzy I
49°15′00″N 19°55′26″E/49,249886 19,923856

Dziura nad Jaskinią Śpiących Rycerzy I – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w południowo-zachodnim zboczu Małego Giewontu, powyżej bocznego otworu Jaskini Śpiących Rycerzy, na wysokości 1402 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 13 metrów, a jej deniwelacja 3 metry^[1].

Główną częścią jaskini jest poziomy korytarz zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, który po paru metrach przechodzi w idącą w dół szczelinę. Rozdziela się ona na końcu na dwa krótkie ciągi^[2].

W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, nie ma na nich roślinności^[2].

Nie wiadomo, kiedy i przez kogo jaskinia została odkryta. Jej pierwszy plan i opis sporządziła I. Luty przy pomocy W. Skierniewskiego w lipcu 1980 roku^[2].