Ten artykuł dotyczy Dywizji Großdeutschland. Zobacz też: Großdeutschland - stronę ujednoznaczniającą.
Dywizja Großdeutschland (Dywizja „Wielkie Niemcy”) – elitarna jednostka grenadierów pancernych Wehrmachtu podczas II wojny światowej.
Historia
Często mylnie podaje się jej przynależność do Waffen-SS. W rzeczywistości była to najlepiej uzbrojona dywizja Wehrmachtu. Miała pierwszeństwo zaopatrzeniowe przed wszystkimi jednostkami armijnymi w III Rzeszy. Została sformowana 3 marca 1942 roku jako dywizja piechoty zmotoryzowanej (Infanterie-Division Großdeutschland (mot.)) na bazie elitarnego pułku piechoty Großdeutschland. 19 maja 1943 r. została wyposażona jak dywizja pancerna zachowując nazwę dywizji grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Division Großdeutschland)[1]. W grudniu 1944 roku z jej części utworzono Korpus Pancerny Großdeutschland. Służyła na froncie wschodnim, w składzie kolejno: 4 Armii Pancernej, 2 Armii Pancernej, ponownie 4 Armii Pancernej, 1 Armii Pancernej, 6 Armii, 8 Armii, 4 Armii Rumuńskiej, 3 Armii Pancernej, 4 Armii, na końcu w składzie Armii Prusy Wschodnie (głównie Grupa Armii Południe). Rozwiązana w 1945 roku w pobliżu Piławy, część jednostek ewakuowano z Półwyspu Helskiego do Szlezwik-Holsztynu.
Dowódcy
Skład
- Pułk Grenadierów Großdeutschland
- Pułk Fizylierów Großdeutschland
- Pułk Pancerny Großdeutschland
- Pancerny Batalion Rozpoznawczy Großdeutschland
- Batalion Niszczycieli Czołgów Großdeutschland
- Pułk Artylerii Pancernej Großdeutschland
- Batalion Artylerii Przeciwlotniczej Großdeutschland
- Batalion Pionierów Großdeutschland
- Batalion Łączności Großdeutschland
Przypisy
Linki zewnętrzne