Dwór w Lusówku

Dwór w Lusówku
Ilustracja
Dwór w 2019
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Lusówko

Adres

Zespołowa 1

Właściciel

gmina Tarnowo Podgórne

Położenie na mapie gminy Tarnowo Podgórne
Mapa konturowa gminy Tarnowo Podgórne, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór w Lusówku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Lusówku”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Lusówku”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Lusówku”
Ziemia52°25′43,6368″N 16°38′48,5988″E/52,428788 16,646833
Multimedia w Wikimedia Commons

Dwór w Lusówku – dwór zlokalizowany w Lusówku (powiat poznański).

Historia

Dwór przed remontem (2015)

Dwór składa się z dwóch części: parterowej, która jest starsza (połowa XIX wieku, kryta dachem dwuspadowym) i piętrowej, która jest młodsza (koniec XIX wieku, dach płaski). Obie te części łączy ryzalit z poddaszem zamkniętym szczytem. Majątek w XIX wieku należał do Niemców, m.in. w 1878 do Carla Matthesa (1836-?)[1]. W 1890 roku Carl Matthes sprzedał dwór wraz z majątkiem (849 ha) za cenę 550 tys. marek niemieckich Kazimierzowi Plucińskiemu[2] (1845-1901)[3]. Od 1903 do 1933 (do śmierci) właścicielem był Zygmunt Pluciński (działacz społeczny i polityk), syn Kazimierza. W 1939 majątek należał do żony Zygmunta - Zofii Plucińskiej (w 1926 liczył 841 hektarów)[4]. W ostatnich latach starsza część dworu była zamieszkana[5]. Obecnie (po remoncie w 2016 roku) mieści się w nim świetlica wiejska oraz prywatna szkoła.

Przypisy

  1. ↑ Archiwum Państwowe w Poznaniu, 1861/3/14, Księga małżeństw, USC Jankowice, 29 grudnia 1878.
  2. ↑ Thorner Presse Nro. 148, 28 czerwca 1890.
  3. ↑ Kazimierz Pluciński h. Odrowąż [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2019-02-17].
  4. ↑ Marcin Libicki, Piotr Libicki, Dwory i pałace wiejskie w Wielkopolsce, wyd. Rebis, Poznań, 2010, s.200, ISBN 978-83-7301-243-1
  5. ↑ Polska Niezwykła