PROFILPELAJAR.COM

Doug McKay
Data i miejsce urodzenia	28 maja 1929 ; Hamilton
Data i miejsce śmierci	11 maja 2020 ; Burlington
Obywatelstwo	Kanada
Wzrost	175 cm
Pozycja	napastnik (prawoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Kariera juniorska
Lata	Klub
1947–1948	Windsor Spitfires
1949	Windsor Spitfires
Kariera seniorska
1948	Detroit Bright’s Goodyears
1948–1949	Detroit Auto Club
1949–1952	Indianapolis Capitals
1949–1950	→ Detroit Red Wings
1950–1951	→ Omaha Knights
1952–1954	Vernon Canadians
1952–1953	→ Brantford Redmen
1953–1954	→ Hamilton Tigers
1955–1957	Stratford Indians
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1976–1978	Hamilton Mountain
1978–1979	Welland Steelers
1979–1981	Kalamazoo Wings
1981–1982	Adirondack Red Wings

Douglas Alvin McKay (ur. 28 maja 1929 w Hamilton, zm. 11 maja 2020 w Burlington^[1]) – kanadyjski hokeista grający na pozycji napastnika (prawoskrzydłowego), trener.

Kariera

Doug McKay karierę sportową rozpoczął w 1947 roku w klubie ligi OHAJr – Windsor Spitfires. Następnie reprezentował barwy klubów ligi IHL: Detroit Bright’s Goodyears (1948) i Detroit Auto Club (1948–1949) po czym wrócił do Windsor Spitfires, w którym występował do 1949 roku.

Potem został zawodnikiem klubu ligi AHL – Indianapolis Capitals, z którym w sezonie 1949/1950 wygrał Puchar Caldera. W drużynie występował razem z m.in.: Gordonem Haidym, z którym w tym samym sezonie w barwach klubu ligi NHL – Detroit Red Wings wygrał Puchar Stanleya. Swój jedyny mecz w lidze NHL rozegrał dnia 15 kwietnia 1950 roku w Maple Leaf Gardens w Toronto w 3. meczu finału Pucharu Stanleya przeciwko New York Rangers, który zakończył się zwycięstwem Czerwonych Skrzydeł 4:0^[2]. Zarazem McKay i Chris Hayes są jedynymi zawodnikami, którzy w swojej karierze rozegrali tylko 1 mecz w finale Pucharu Stanleya i zarazem zdobyli to trofeum.

Po udanym sezonie 1949/1950 wrócił do Indianapolis Capitals, jednak wkrótce w ramach wypożyczenia przeniósł się do klubu ligi USHL – Omaha Knights, po czym wrócił do swojego pracodawcy, którego reprezentował w sezonie 1951/1952. Następnie przeniósł się do klubu ligi OSHL – Vernon Canadians, w którym występował do 1954 roku. W międzyczasie grał również w ramach wypożyczeniach w klubach ligi OHASr: Brantford Redmen i Hamilton Tigers. W 1955 roku został zawodnikiem klubu ligi OHASr – Stratford Indians, w którym w 1957 roku w wieku 28 lat zakończył karierę sportową.

Statystyki

Sezon	Drużyna	Liga	Sezon zasadniczy									Playoffy
Sezon	Drużyna	Liga	Mecze	Gole	Asysty	Punkty	Kary	+/−	PP	SH	GW	M	G	A	Pkt	Kary
1947-1948	Windsor Spitfires	OHAJr	33	18	32	50	25	–	–	–	–	12	1	4	5	21
1947-1948	Detroit Brights Goodyears	IHL	24	8	16	24	68	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1948-1949	Detroit Auto Club	IHL	6	2	4	6	26	–	–	–	–	6	1	3	4	36
1948-1949	Windsor Spitfires	OHAJr	42	19	29	48	98	–	–	–	–	4	0	1	1	2
1949-1950	Indianapolis Capitals	AHL	65	16	31	47	37	–	–	–	–	8	2	6	8	21
1949-1950	Detroit Red Wings	NHL	0	0	0	0	0	–	–	–	–	1	0	0	0	0
1950-1951	Indianapolis Capitals	AHL	35	7	8	15	31	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1950-1951	Omaha Knights	USHL	10	4	5	9	26	–	–	–	–	10	2	1	3	24
1951-1952	Indianapolis Capitals	AHL	50	2	8	10	35	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1952-1953	Vernon Canadians	OSHL	16	2	2	4	16	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1952-1953	Brantford Redmen	OHASr	11	6	10	16	26	–	–	–	–	4	1	2	3	4
1953-1954	Vernon Canadians	OSHL	43	5	25	30	51	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1953-1954	Hamilton Tigers	OHASr	2	0	0	0	4	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1955-1956	Stratford Indians	OHASr	27	8	14	22	59	–	–	–	–	7	2	3	5	22
1956-1957	Stratford Indians	OHASr	25	3	12	15	44	–	–	–	–	3	0	1	1	2
Razem w OHASr (2 sezony)			75	37	61	98	123	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Razem w OHASr (4 sezony)			65	17	36	53	133	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Razem w IHL (2 sezony)			30	10	20	30	94	–	–	–	–	6	1	3	4	36
Razem w AHL (3 sezony)			150	25	47	72	103	–	–	–	–	8	2	6	8	21
Razem w NHL (1 sezon)			0	0	0	0	0	–	–	–	–	1	0	0	0	0
Razem w USHL (1 sezon)			10	4	5	9	26	–	–	–	–	10	2	1	3	24
Razem w OSHL (2 sezony)			59	7	27	34	67	–	–	–	–	–	–	–	–	–

Kariera trenerska

Doug McKay po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Trenował kluby lig SOJHL, OPJHL, OHASr, IHL i AHL: Hamilton Mountain (1976–1978), Welland Steelers (1978–1979), Kalamazoo Wings (1979–1981 – Puchar Turnera 1980), w którym grał w tym czasie jego syn – Doug oraz Adirondack Red Wings (1981–1982).