Dorina Vaccaroni

Data i miejsce urodzenia	24 września 1963 Lido
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Barcelona 1992 szermierka (floret druż.) srebro Seul 1988 szermierka (floret druż.) brąz Los Angeles 1984 szermierka (floret ind.) Mistrzostwa świata złoto Rzym 1982 floret druż. złoto Wiedeń 1983 floret druż. złoto Wiedeń 1983 floret ind. złoto Lyon 1990 floret druż. złoto Budapeszt 1991 floret druż. srebro Rzym 1982 floret ind. brąz Clermont-Ferrand 1981 floret ind. brąz Lozanna 1987 floret druż. brąz Essen 1993 floret druż. Mistrzostwa Europy złoto Mödling 1982 floret ind. srebro Foggia 1981 floret ind.
Multimedia w Wikimedia Commons

Dorina Vaccaroni, po męzu Manzo (ur. 24 września 1963 na Lido^[1]) – włoska florecistka, trzykrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku była piąta w zawodach drużynowych i szósta w indywidualnych (włoscy sportowcy wystartowali pod flagą olimpijską). Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Los Angeles wywalczyła indywidualnie brązowy medal, plasując się za Chinką Luan Jujie i Cornelią Hanisch z RFN^[2]. W zawodach drużynowych była tam czwarta. Następnie razem z Margheritą Zalaffi, Francescą Bortolozzi, Lucią Traversą i Annapią Gandolfi zdobyła drużynowo srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Seulu w 1988 roku. Indywidualnie zajęła tym razem dziesiąte miejsce. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, gdzie reprezentacja Włoch w składzie: Giovanna Trillini, Margherita Zalaffi, Francesca Bortolozzi, Diana Bianchedi i Dorina Vaccaroni zwyciężyła w zawodach drużynowych. Indywidualnie tym razem nie startowała.

Podczas mistrzostw świata w Clermont-Ferrand w 1981 roku była trzecia w turnieju indywidualnym, za Cornelią Hanisch i Luan Jujie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Rzymie indywidualnie była druga, przegrywając w finale z Nailą Gilazową z ZSRR. Na tej samej imprezie razem z Carolą Cicconetti, Anną Ritą Sparaciari, Clarą Mochi i Margheritą Zalaffi zwyciężyła w turnieju drużynowym. Kolejne dwa medale zdobyła na mistrzostwach świata w Wiedniu w 1983 roku. Najpierw zwyciężyła indywidualnie, pokonując w finale Carolę Cicconetti. Następnie razem z koleżankami z reprezentacji zwyciężyła także w turnieju drużynowym. W kolejnych latach zdobywała medale drużynowo: złote na mistrzostwach świata w Lyonie (1990) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1991) oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Lozannie (1987) i mistrzostw świata w Essen (1993)^[3].

Wywalczyła ponadto złoty medal w zawodach indywidualnych podczas mistrzostw Europy w Mödling w 1982 roku oraz srebrny na mistrzostwach Europy w Foggii rok wcześniej^[4].

• Olympedia - Dorina Vaccaroni. olympedia.org. [dostęp 2023-08-31]. (ang.).