Donald Osborne „Don” Finlay (ur. 27 maja 1909 w Christchurch , zm. 18 kwietnia 1970 w Great Missenden [1] ) – angielski lekkoatleta , płotkarz , dwukrotny medalista olimpijski , oficer Royal Air Force , uczestnik bitwy o Anglię .
Życiorys
Kariera lekkoatletyczna
Rozpoczął karierę międzynarodową od startu na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles , gdzie zdobył brązowy medal w biegu na 110 metrów przez płotki . Był również członkiem brytyjskiej sztafety 4 × 100 metrów , która zajęła w finale 6. miejsce[1] . Jako reprezentant Anglii zwyciężył w biegu na 120 jardów przez płotki podczas igrzysk Imperium Brytyjskiego w 1934 w Londynie[2] [3] .
Na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zdobył srebrny medal w biegu na 110 metrów przez płotki[1] . Wyrównał wówczas rekord Europy czasem 14,4 s[4] . Sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach[1] .
Zwyciężył w biegu na 110 m przez płotki na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu, ponownie wyrównując rekord Europy, tym razem czasem 14,3 s[5] .
Wziął udział w pierwszych po II wojnie światowej letnich igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie. Składał podczas ich otwarcia ślubowanie olimpijskie . W biegu na 110 m przez płotki został wyeliminowany w eliminacjach[1] . Zajął 4. miejsce w biegu na 120 jardów przez płotki na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1950 w Auckland[3] .
Finlay kilkakrotnie ustanawiał rekord Wielkiej Brytanii na 110 przez płotki, doprowadzając go do wyniku 14,3 s[6] .
Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA ) w biegu na 120 jardów przez płotki w latach 1932–1938 i w 1949[7] [8] .
Kariera wojskowa
Finlay wstąpił do RAF w 1935. Podczas bitwy o Anglię latał na samolotach Supermarine Spitfire w 54 squadronie . Odniósł rany, po czym został przeniesiony do 41 squadronu , którym dowodził. W sierpniu 1941 otrzymał stopień Wing Commander (odpowiednik podpułkownika ) i został przeniesiony na stanowisko Engineering Officer w 11 grupie RAF . W czerwcu 1942 został odznaczony Krzyżem Wybitnej Służby Lotniczej . Jako pilot myśliwski zestrzelił 4 samoloty wroga (i 2 wspólnie z innym pilotem) oraz uszkodził 3 samoloty (i 1 wspólnie).
W 1943 dowodził 608 squadronem RAF , który latał na samolotach Lockheed Hudson na Bliskim Wschodzie . W 1945 został dowódcą 906 grupą RAF w Birmie . Został odznaczony Krzyżem Sił Powietrznych . W 1950 został awansowany na stopień Group Captain (odpowiednik pułkownika ).
Przypisy
↑ a b c d e Don Finlay [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-30] (ang. ) .
↑ Commonwealth Games Medallists – Athletics (Men) 1945-1959 [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-08] (ang. ) .
↑ a b Donald Osborne Finlay [online], thecgf.com [dostęp 2020-07-30] (ang. ) .
↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook . Göteborg: European Athletics , 2006, s. 361.
↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook . Göteborg: European Athletics , 2006, s. 96, 361.
↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006 . Zamość – Sandomierz: 2007, s. 69.
↑ British Athletics Championships 1919-1939 [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-08] (ang. ) .
↑ British Athletics Championships 1945-1959 [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-08] (ang. ) .
Linki zewnętrzne
↑ a b c d e f g h W latach 1930–1966 zawodnicy rywalizowali na dystansie 120 jardów przez płotki.
Identyfikatory zewnętrzne: