Dolina Ajalon

Dolina Ajalon
עמק איילון
{{{alt grafiki}}}
Dolina Ajalon widziana z Gezer
Państwo

 Izrael

Powierzchnia

40 km²

Rodzaj obiektu

Dolina

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dolina Ajalon”
Ziemia31°50′53″N 34°58′30″E/31,848056 34,975000
Multimedia w Wikimedia Commons

Dolina Ajalon (‏עמק איילון‎) – rozległa dolina położona na granicy równiny Szefeli i Wyżyny Judejskiej, w centralnej części Izraela.

Geografia

Dolina Ajalon jest położona pomiędzy położonymi na wschodzie górami Judzkimi, na południu wzgórzami Szefeli, na północy wzgórzami Benjamina. W kierunku północno-zachodnim dolina jest otwarta na równinę Szaron. Dolina biegnie z północnego zachodu na południowy wschód. Zajmuje obszar 40 km². Jej wysokość waha się od 140 do 200 m n.p.m.

Wody cieków wodnych płynących przez dolinę pochodzą z gór Judzkich, i spływają do rzeki Ajjalon, która ma swoje ujście do rzeki Jarkon. W dolinie znajduje się Park Narodowy Doliny Ajalon[1].

W dolinie są położone następujące miejscowości: Kefar Bin Nun, Nof Ajjalon, Sza’alwim i Miszmar Ajjalon należące do Samorządu Regionu Gezer, Mewo Choron należący do Samorządu Regionu Matte Binjamin, i miasto Modi’in-Makkabbim-Re’ut znajdujące się w północnej części doliny.

Historia

Dawny fort brytyjskiej policji w Latrun

Dolina Ajalon jest związana z licznymi wydarzeniami historycznymi. Po raz pierwszy wspominają o niej listy z Amarna. Opisują one króla Adoni-Zedeka, który po zniszczeniu miasta Ajalon przez najeźdźców, poprosił króla Egiptu o przybycie z pomocą[2].

Księga Jozuego wymienia ją jako miejsce, w którym Jozue pokonał pięciu władców amoryckich[3]. Po podboju Kanaanu, Hebrajczycy dokonali podziału ziemi pomiędzy Dwanaście Plemion Izraela. Starożytne miasto Ajalon przypadło plemieniu Dan[4] i zostało wyznaczone jako jedno z miast przyznanych lewitom[5]. Pomimo podboju Kanaanu, Izraelici byli nieustannie nękani najazdami Filistynów i z upływem czasu opuścili dolinę Ajalon, wycofując się w Góry Judzkie.

Dolina była miejscem wielkiego zwycięstwa króla Saula nad Filistynami[6]. W późniejszych latach dolina była zamieszkana przez plemię Benjamina[7]. Po podziale Królestwa Izraela, Ajalon stało się granicą pomiędzy Królestwem Judy a położonym na północy Królestwem Izraela. Pierwszy król judzki Roboam, wzmocnił fortyfikacje miasta Ajalon, zapewniając mu garnizon, broń i zapasy żywności[8].

Krzyżowcy dobrze rozumieli znaczenie strategicznego położenia doliny i wybudowali tutaj zamek obronny. W dolinie doszło do kilku ważnych potyczek krzyżowców z Arabami[9].

W historii współczesnej dolina Ajalon odgrywała ważną rolę na drodze łączącej Jerozolimę z nadmorską równiną Szaron i portami na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny i I wojny izraelsko-arabskiej w 1948 doszło tutaj do licznych starć w obronie konwojów do Jerozolimy. Siły żydowskie szturmowały także pozycje arabskie w rejonie Latrun. W wyniku wojny sześciodniowej w 1967 cała dolina Ajalon znalazła się w granicach państwa Izrael.

Komunikacja

Przez środek doliny Ajalon przechodzi autostrada nr 1 (Tel Awiw–Jerozolima), która na wysokości Latrun krzyżuje się z drogą ekspresową nr 3 (Aszkelon–Modi’in-Makkabbim-Re’ut). Równolegle do autostrady nr 1 biegnie droga nr 424 . Przez dolinę przebiega także linia szybkiej kolei do Jerozolimy.

Panorama Doliny Ajalon
Widok na most kolejowy w Dolinie Ajalon

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ iNature.info - Przyroda i krajobraz Izraela: Valley National Park Ayalon. [dostęp 2011-05-21]. (hebr.).
  2. ↑ Edward Robinson, Eli Smith: Biblical Researches in Palestine and Adjacent Regions: A Journal of Travels in the Year 1838. Crocker and Brewster, 1860.
  3. ↑ Jozue 10,12-13 w przekładach Biblii. Cytat: W dniu, w którym Pan podał Amorytów w moc Izraelitów, rzekł Jozue w obecności Izraelitów: Stań słońce, nad Gibeonem! I ty, księżycu, nad doliną Ajjalonu! I zatrzymało się słońce, i stanął księżyc, aż pomścił się lud nad wrogami swymi. Czyż nie jest to napisane w Księdze Sprawiedliwego: Zatrzymało się słońce na środku nieba i prawie cały dzień nie spieszyło do zachodu. Fragment według Biblii Tysiąclecia.
  4. ↑ Jozue 19,40-42 w przekładach Biblii. Cytat: Pokoleniu potomków Dana według ich rodów przypadł w udziale siódmy los. Granica ich dziedzictwa obejmowała: Sorea, Esztaol, Ir-Szemesz, Szaalbin, Ajjalon, Jitla. Fragment według Biblii Tysiąclecia.
  5. ↑ Jozue 21,24 w przekładach Biblii.
  6. ↑ 1Sam 14,31 w przekładach Biblii. Cytat: W owym dniu pobili Filistynów od Mikmas do Ajjalonu, chociaż lud był bardzo wyczerpany. Fragment według Biblii Tysiąclecia.
  7. ↑ 1Krn 8,13 w przekładach Biblii. Cytat: Beria i Szema byli naczelnikami rodów mieszkających w Ajjalonie; oni to wypędzili mieszkańców Gat. Fragment według Biblii Tysiąclecia.
  8. ↑ 2Krn 11,5-12 w przekładach Biblii. Cytat: Roboam osiadł w Jerozolimie i wybudował umocnione twierdze w Judzie. Odbudował także Betlejem, Etam, Tekoa, Bet-Sur, Soko, Adullam, Gat, Mareszę, Zif, Adoraim, Lakisz, Azekę, Sorea, Ajjalon, Hebron; były to miasta warowne w Judzie i Beniaminie. Wzmocniwszy twierdze, dał im dowódców oraz zapasy żywności, oliwy i wina. W każdym takim mieście złożył tarcze i dzidy oraz bardzo je umocnił. Należały do niego tylko Juda i Beniamin. Fragment według Biblii Tysiąclecia.
  9. ↑ Edward Robinson, Eli Smith: Later Biblical Researches in Palestine and Adjacent Regions: A Journal of Travels in the Year 1852. J. Murray, 1856.