Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Dmitrij Anuczin

Дмитрий Гаврилович Анучин

generał-lejtnant
Data urodzenia	21 kwietnia 1833
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1900 Petersburg
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Główne wojny i bitwy	Powstanie styczniowe
Odznaczenia

Dmitrij Gawriłowicz Anuczin (ros. Дмитрий Гаврилович Анучин; ur. 21 kwietnia 1833, zm. 29 stycznia 1900 w Petersburgu) – generał piechoty armii Imperium Rosyjskiego; senator z ukończonym kursem Akademii Sztabu Generalnego, urzędnik i dyplomata carski.

Od 7 sierpnia 1851 chorąży Lejb-Gwardii Pułku Jegrów. Po ukończeniu w 1855 Cesarskiej Akademii Wojskowej został przydzielony do samodzielnego pułku kaukaskiego. Od 1857 pracował w Sztabie Generalnym. W 1862 mianowany pułkownikiem. W czasie powstania styczniowego wziął bezpośredni udział w walkach. Po jego upadku został kierownikiem wydziału policji wykonawczej w zarządzie generał-policmajstra Królestwa Kongresowego. Gubernator radomski w latach 1865–1877. 10 czerwca 1867 mianowany generałem-majorem, a 13 października 1877 generałem-lejtnantem. Delegat Rosji na kongres berliński. Od 1879 generał-gubernator Syberii Wschodniej i dowódca Wschodniosyberyjskiego Okręgu Wojskowego. Podczas wizyty w więzieniu w Irkucku 26 października 1883 został uderzony przez działacza Narodnej Woli Konstantina Nieustrojewa, który został później za to skazany na śmierć i stracony. Powszechne oburzenie wywołane tą egzekucją wymusiło na Anuczinie dymisję.

• Order Świętego Aleksandra Newskiego (1884)
• Order Orła Białego (Rosja) (1881)
• Order Świętego Włodzimierza II klasy (1876)
• Order Świętego Stanisława I klasy
• Order Świętej Anny I klasy (1873)
• Order Korony Rumunii (Rumunia)
• Broń Złota „Za Waleczność”

• Chimiak Ł., Gubernatorzy rosyjscy w Królestwie Polskim 1863-1915 – Szkic do portretu zbiorowego, Wrocław 1999.