Divisione Nazionale 1945/1946
|
|
| Szczegóły
|
| Państwo
|
 Włochy
|
| Liczba zespołów
|
25
|
| Termin
|
14 października 1945 – 28 lipca 1946
|
| Liczba meczów
|
350
|
| Liczba stadionów
|
25 (w 20 miejscowościach)
|
| Liczba bramek
|
889
|
| Zwycięzca
|
Torino (3x)
|
| Król strzelców
|
Guglielmo Gabetto (Torino) (22)
|
Divisione Nazionale 1945/1946 – 44. edycja najwyższej w hierarchii klasy mistrzostw Włoch w piłce nożnej, organizowanych przez Lega Nazionale Alta Italia (na północy) oraz Lega Nazionale Centro-Sud w środku i na południu kraju, które odbyły się od 14 października 1945 do 28 lipca 1946. Mistrzem został Torino, zdobywając swój trzeci tytuł.
Organizacja
Po zakończeniu II wojny światowej Włochy znalazły się w gruzach i rozpadły się na dwie części. Zaciekłe walki na Linii Gotów zimą 1945 roku poważnie zagroziły, jeśli nie zniszczeniu, linii komunikacyjnych na Apeninach, co bardzo utrudniło podróżowanie między Doliną Padu a Półwyspem Apenińskim.
W tych warunkach, także biorąc pod uwagę amerykańską okupację północnych Włoch, Federacja postanowiła jesienią 1945 roku wznowić mistrzostwa w piłce nożnej w określonej formule. Rzeczywiście, ta sama FIGC, która w powstałej sytuacji nie mogła powrócić do jednej przedwojennej grupy, musiała stworzyć dwie odrębne organizacje, które zostały wybrane w dwóch różnych zgromadzeniach: jedno kierowane przez Ottorino Barassiego w Rzymie 10 lipca 1945 i drugie pod przewodnictwem Giovanni Mauro w Novara 31 lipca 1945.
Na północy kraju powstała Lega Nazionale Alta Italia, która miała zarządzać Campionato Alta Italia, które były kontynuacją przedwojennej Serie A, ponieważ wszystkie kluby z Północnych Włoch, które byłyby uprawnione do startu w najwyższej lidze w ostatnim sezonie 1942/43 zostały dopuszczone do sezonu 1945/46.
Na południu sytuacja była jeszcze bardziej złożona, ponieważ nie było tam wystarczająco dużo klubów - tylko cztery plus Bari formalnie zdegradowane - uprawnione do startu w najwyższej klasie. Rozwiązanie zostało znalezione dzięki powołaniu Lega Nazionale Centro-Sud, która zarządzała Campionato Misto di Serie A e B del Centro-Sud pomiędzy drużynami Serie A i Serie B.
Po zakończeniu rozgrywek w Campionato Alta Italia i Campionato Misto di Serie A e B del Centro-Sud tylko cztery pierwsze sklasyfikowane w każdym mistrzostwach zakwalifikowałyby się do krajowej rundy finałowej, która wyłoniłaby zwycięzcę scudetto, z formułą nieco przypominającą mistrzostwa sprzed 1926 r. Pod względem tego złożonego mechanizmu mistrzostwa sezonu 1945/46 nie są podobne do tych z Serie A i nie pojawiają się w odpowiednich statystykach.
Liczba uczestników w porównaniu do sezonu 1942/43 została zwiększona z 16 do 25 drużyn (14 z Serie A (Nord) oraz 5 z Serie A i 6 z Serie B (Centro-Sud). Rozgrywki składały się z meczów, które odbyły się systemem kołowym u siebie i na wyjeździe, w sumie 26 (Nord) i 20 rund (Centro-Sud): 2 punkty przyznano za zwycięstwo i po jednym punkcie w przypadku remisu, z możliwą dogrywką, rozstrzygać sytuacje ex aequo w końcowej klasyfikacji[1]. Zwycięzca rozgrywek ligowych w turnieju finałowym otrzymywał tytuł mistrza Włoch. Dwie ostatnie drużyny spadało do Serie B.
Mistrzostwa północnych Włoch (Campionato Alta Italia)
Drużyny
Campionato Alta Italia Serie A
Tabela
Poz
|
Klub
|
M
|
Z
|
R
|
P
|
GZ
|
GS
|
+/-
|
Pkt
|
Uwagi
|
| 1.
|
Torino
|
26
|
19
|
4
|
3
|
65
|
18
|
+47
|
42
|
Mistrz Północnych Włoch, kwalifikacja
|
| 2.
|
Inter Mediolan
|
26
|
17
|
5
|
4
|
52
|
21
|
+31
|
39
|
Kwalifikacja
|
| 3.
|
Juventus
|
26
|
13
|
9
|
4
|
52
|
23
|
+29
|
35
|
| 4.
|
Milan
|
26
|
12
|
6
|
8
|
38
|
36
|
+2
|
30
|
Baraże
|
| 4.
|
Brescia
|
26
|
12
|
6
|
8
|
38
|
33
|
+5
|
30
|
| 6.
|
Modena
|
26
|
8
|
10
|
8
|
24
|
22
|
+2
|
26
|
| 6.
|
Bologna
|
26
|
11
|
4
|
11
|
30
|
33
|
-3
|
26
|
| 8.
|
Triestina
|
26
|
8
|
7
|
11
|
23
|
32
|
-9
|
23
|
| 9.
|
Atalanta
|
26
|
7
|
7
|
12
|
21
|
28
|
-7
|
21
|
| 9.
|
Andrea Doria
|
26
|
7
|
7
|
12
|
25
|
35
|
-10
|
21
|
| 11.
|
Vicenza
|
26
|
8
|
4
|
14
|
28
|
38
|
-10
|
20
|
| 12.
|
Genoa
|
26
|
6
|
7
|
13
|
21
|
46
|
-25
|
19
|
| 13.
|
Venezia
|
26
|
4
|
9
|
13
|
19
|
37
|
-18
|
17
|
| 14.
|
Sampierdarenese
|
26
|
5
|
5
|
16
|
19
|
53
|
-34
|
15
|
Baraże
- 20 kwietnia 1946, Bolonia.
Brescia – Milan 1:1 pd.
- 24 kwietnia 1946, Modena.
Brescia – Milan 1:2 pd.
A.C. Milan przechodzi do następnej rundy.
Wyniki
| Gospodarz \ Gość
|
ADO
|
ATA
|
BOL |
BRE |
GEN |
INT |
JUV |
MIL |
MOD |
SAM |
TOR |
TRI |
VEN |
VIC
|
| Andrea Doria
|
|
1:0
|
0:0
|
1:1
|
0:1
|
1:1
|
1:1
|
1:2
|
1:1
|
0:1
|
2:3
|
0:0
|
2:0
|
3:2
|
| Atalanta
|
0:3
|
|
0:1
|
0:0
|
2:2
|
2:1
|
1:1
|
0:2
|
0:1
|
3:0
|
1:0
|
2:1
|
1:0
|
2:2
|
| Bologna
|
1:0
|
2:0
|
|
0:0
|
4:0
|
1:3
|
2:1
|
1:2
|
2:2
|
3:2
|
0:2
|
1:0
|
3:0
|
2:1
|
| Brescia
|
2:0
|
1:1
|
2:1
|
|
3:1
|
1:2
|
2:1
|
2:0
|
1:0
|
1:0
|
1:3
|
1:1
|
3:1
|
4:1
|
| Genoa
|
0:3
|
1:0
|
3:0
|
2:3
|
|
1:2
|
2:1
|
1:0
|
0:0
|
0:2
|
0:1
|
0:1
|
0:0
|
2:0
|
| Inter Mediolan
|
2:0
|
1:0
|
1:0
|
4:1
|
9:1
|
|
2:2
|
2:0
|
2:0
|
2:0
|
1:1
|
1:2
|
2:1
|
4:2
|
| Juventus
|
6:1
|
2:0
|
1:0
|
3:1
|
4:1
|
0:0
|
|
2:2
|
1:0
|
6:0
|
2:1
|
1:1
|
5:0
|
2:1
|
| Milan
|
1:2
|
2:1
|
2:2
|
3:1
|
1:0
|
1:3
|
1:1
|
|
1:0
|
3:0
|
2:3
|
2:0
|
2:1
|
2:4
|
| Modena
|
1:0
|
0:2
|
2:0
|
2:1
|
1:1
|
0:0
|
0:0
|
1:1
|
|
2:0
|
0:3
|
5:1
|
0:0
|
2:0
|
| Sampierdarenese
|
1:0
|
1:3
|
0:2
|
1:2
|
1:1
|
1:3
|
2:2
|
1:2
|
0:0
|
|
0:5
|
0:6
|
1:1
|
1:0
|
| Torino
|
5:0
|
2:0
|
4:0
|
2:2
|
6:0
|
1:0
|
1:0
|
4:0
|
1:1
|
2:1
|
|
4:0
|
3:1
|
4:0
|
| Triestina
|
0:1
|
0:0
|
1:0
|
1:0
|
2:1
|
1:3
|
0:3
|
1:2
|
1:0
|
0:1
|
1:1
|
|
0:0
|
0:2
|
| Venezia
|
2:2
|
0:0
|
1:2
|
1:2
|
0:0
|
0:1
|
0:2
|
0:0
|
2:3
|
3:1
|
2:1
|
1:1
|
|
1:0
|
| Vicenza
|
1:0
|
1:0
|
3:0
|
1:0
|
0:0
|
1:0
|
1:2
|
2:2
|
1:0
|
1:1
|
1:2
|
0:1
|
0:1
|
|
Źródło: Almanacco Illustrato del Calcio - La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, Wrzesień 2005 (wł.)
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.
Mistrzostwa środkowych i południowych Włoch
Drużyny
Campionato Serie A-B Centro-Sud
Tabela
Poz
|
Klub
|
M
|
Z
|
R
|
P
|
GZ
|
GS
|
+/-
|
Pkt
|
Uwagi
|
| 1.
|
Napoli[2]
|
20
|
11
|
6
|
3
|
28
|
10
|
+18
|
28
|
Mistrz południowych Włoch, kwalifikacja
|
| 1.
|
Bari[2]
|
20
|
13
|
2
|
5
|
31
|
21
|
+10
|
28
|
| 3.
|
Roma
|
20
|
10
|
7
|
3
|
28
|
17
|
+11
|
27
|
Kwalifikacja
|
| 4.
|
Pro Livorno
|
20
|
10
|
6
|
4
|
30
|
15
|
+15
|
26
|
| 5.
|
Fiorentina
|
20
|
10
|
3
|
7
|
32
|
16
|
+16
|
23
|
| 6.
|
Pescara
|
20
|
6
|
6
|
8
|
27
|
26
|
+1
|
18
|
| 7.
|
Lazio
|
20
|
6
|
5
|
9
|
19
|
19
|
0
|
17
|
| 7.
|
Palermo
|
20
|
6
|
5
|
9
|
16
|
23
|
-7
|
17
|
| 9.
|
Salernitana
|
20
|
5
|
4
|
11
|
20
|
32
|
-12
|
14
|
| 10.
|
Siena
|
20
|
2
|
9
|
9
|
13
|
36
|
-23
|
13
|
| 11.
|
Anconitana
|
20
|
3
|
3
|
14
|
12
|
41
|
-29
|
9
|
Wyniki
| Gospodarz \ Gość
|
ANC
|
BAR
|
FIO |
LAZ |
NAP |
PAL |
PES |
PLI |
ROM |
SAL |
SIE
|
| Anconitana
|
|
1:2
|
0:1
|
1:0
|
0:3
|
1:2
|
1:1
|
1:1
|
0:1
|
2:1
|
1:1
|
| Bari
|
4:2
|
|
1:0
|
1:0
|
2:1
|
3:1
|
1:0
|
1:0
|
1:0
|
1:0
|
4:0
|
| Fiorentina
|
5:0
|
2:0
|
|
4:3
|
0:1
|
2:0
|
3:1
|
2:1
|
2:0
|
4:0
|
5:0
|
| Lazio
|
1:2
|
1:0
|
1:0
|
|
0:0
|
0:1
|
6:0
|
0:2
|
1:2
|
2:1
|
0:0
|
| Napoli
|
2:0
|
2:1
|
1:0
|
0:0
|
|
2:0
|
1:0
|
1:0
|
1:1
|
1:0
|
6:1
|
| Palermo
|
3:0
|
0:2
|
0:0
|
0:1
|
0:0
|
|
1:0
|
1:0
|
1:3
|
1:0
|
2:2
|
| Pescara
|
4:0
|
3:1
|
3:0
|
2:2
|
2:1
|
0:0
|
|
1:2
|
2:2
|
5:1
|
2:0
|
| Pro Livorno
|
4:0
|
4:1
|
1:1
|
1:0
|
1:0
|
4:2
|
1:0
|
|
1:1
|
3:0
|
0:0
|
| Roma
|
3:0
|
1:1
|
1:0
|
0:1
|
0:0
|
2:1
|
0:0
|
2:2
|
|
4:2
|
1:0
|
| Salernitana
|
1:0
|
2:3
|
1:0
|
2:0
|
1:1
|
0:0
|
2:0
|
0:0
|
1:3
|
|
3:0
|
| Siena
|
1:0
|
1:1
|
1:1
|
0:0
|
1:4
|
1:0
|
1:1
|
1:2
|
0:1
|
2:2
|
|
Źródło: Almanacco Illustrato del Calcio - La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, wrzesień 2005 (wł.)
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.
Runda finałowa
Tabela
Wyniki
Źródło: Almanacco Illustrato del Calcio - La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, September 2005 (wł.)
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.
Najlepsi strzelcy
Skład mistrzów
Przypisy
- ↑ Simon Martin. Calcio e fascismo. Milano, Oscar Storia Mondadori, 2006, str. 90-91.
- ↑ a b c d Serie B team.
Bibliografia
- Wyniki meczów i tabele w bazie RSSSF (ang.)
- Almanacco Illustrato del Calcio – La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, Settembre 2005 (wł.)
| Sezony | Campionato Italiano
di Football |
|
|---|
| Prima Categoria |
|
|---|
| Prima Divisione |
|
|---|
| Divisione Nazionale |
|
|---|
| Serie A |
|
|---|
| Divisione Nazionale |
|
|---|
| Serie A |
|
|---|
|
|---|
Kluby w sezonie
2024/2025 |
|
|---|
| Byłe kluby ligi |
|
|---|
Byłe kluby
w mistrzostwach
nieligowych
(1898–1929) |
|
|---|
| Zwycięzcy |
|
|---|
| Inne |
|
|---|
- ↑ a b c d z powodu I wojny światowej
- ↑ rozgrywki prowadzone przez FIGC
- ↑ rozgrywki prowadzone przez CCI
- ↑ a b z powodu II wojny światowej
- ↑ w 1921/22 (CCI)
- ↑ w 1921/22 (FIGC)
