Pełne imię i nazwisko
Robert Lyman Templeton
Data i miejsce urodzenia
27 maja 1897 Helena
Data i miejsce śmierci
7 sierpnia 1962 Palo Alto
Wzrost
178 cm
Masa ciała
75 kg
Rugby union
Kariera seniorska
Reprezentacja narodowa
Olimpijska drużyna USA z 1920 roku
Dink Templeton , właśc. Robert Lyman Templeton (ur. 27 maja 1897 w Helenie , zm. 7 sierpnia 1962 w Palo Alto [1] ) – amerykański sportowiec, trener, olimpijczyk, zdobywca złotego medalu w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1920 roku w Antwerpii .
Życiorys
Sportowiec
Ukończył Palo Alto High School [2] i w 1914 roku dostał się na Stanford University [3] . Studia przerwała mu I wojna światowa , podczas której służył w lotnictwie[4] [5] , Stanford Law School ukończył natomiast w 1921 roku. Podczas studiów reprezentował barwy Stanford Cardinal w rugby union , lekkoatletyce oraz futbolu amerykańskim [6] [7] .
Występy w futbolu amerykańskim przyniosły mu miejsce w Stanford Athletic Hall of Fame [8] , był bowiem uważany za jednego z najlepszych ówczesnych punterów [9] .
Ze złożoną w większości ze studentów uniwersytetów Santa Clara , Berkeley i Stanford reprezentacją Stanów Zjednoczonych uczestniczył w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920 [10] . W rozegranym 5 września 1920 roku na Stadionie Olimpijskim spotkaniu amerykańska drużyna pokonała faworyzowanych Francuzów 8–0[11] . Jako że był to jedyny mecz rozegrany podczas tych zawodów[12] [13] , oznaczało to zdobycie złotego medalu przez zawodników z Ameryki Północnej[14] [15] [6] . Był to jego jedyny występ w reprezentacji kraju[16] .
Podczas tych igrzysk zajął również czwarte miejsce w skoku w dal [17] , w którym jego rekord życiowy wynosił 7,085 m[6] . Stracił natomiast szansę występu w swojej koronnej konkurencji – skoku wzwyż – z powodu używania zabronionej techniki kalifornijskiej [2] [18] .
Trener
Tuż po ukończeniu studiów, w roku 1921 został nieoficjalnym trenerem uniwersyteckiej drużyny lekkoatletycznej[18] [7] , którą to pozycję oficjalnie objął rok później[2] . Początkowo był nazywany boy coach [3] [19] , wkrótce jednak jego nowatorskie metody szkoleniowe zyskały mu uznanie[6] , a wręcz został uznany za jednego z najlepszych trenerów tamtego okresu[7] [20] . Był m.in. jednym z pierwszych orędowników używania bloków startowych[19] , a także wbrew panującym trendom propagatorem całorocznego treningu[3] [18] .
Podczas jego kadencji trenowani przez niego zawodnicy pobili dziesięć rekordów świata, a dwunastu z nich wystąpiło wówczas na igrzyskach olimpijskich [3] , na których również sam Templeton pojawił się dwukrotnie jako trener[18] . Zespół Stanford w owym okresie trzykrotnie zwyciężył w rozgrywkach National Collegiate Athletic Association oraz czterokrotnie w zawodach Intercollegiate Association of Amateur Athletes of America , na drugim miejscu plasując się odpowiednio trzy- i pięciokrotnie[18] [20] [21] [22] [3] . Indywidualnie zaś sportowcy Stanford zdobyli dziewiętnaście tytułów NCAA[2] [18] .
Wśród jego podopiecznych byli m.in. Gordon Dunn , Biff Hoffman , Glenn Hartranft i Emerson Spencer [20] [23] , Ben Eastman [18] , Henri LaBorde [24] , Bob King [25] , Hector Dyer [26] oraz Harlow Rothert , Eric Crenz i Nick Carter [27] [19] . Jedną z niewielu kobiet, które trenował, była olimpijka Margaret Jenkins [22] .
Z powodu choroby w 1939 roku zrezygnował z pracy w Stanford[3] , następnie jednak związał się z Olympic Club [18] [28] .
Dalsze życie
Pracował również jako sprawozdawca radiowy oraz dziennikarz[6] [7] [29] , ale do śmierci nie zerwał więzi z pracą trenerską[2] .
Zmarł w Palo Alto na zapalenie płuc [3] .
Wyróżnienia
Za swoje zasługi dla lekkoatletyki został przyjęty po raz drugi do Stanford Athletic Hall of Fame [8] , a także do Hal Sław USA Track & Field [2] i stowarzyszenia trenerów tej organizacji[18] .
Wraz z pozostałymi amerykańskimi złotymi medalistami w rugby union został w 2012 roku przyjęty do IRB Hall of Fame [30] .
Przypisy
↑ California Death Records . vitals.rootsweb.ancestry.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-01)]. (ang. ) .
↑ a b c d e f Robert Lyman (Dink) Templeton . usatf.org. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-15)]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g Dink Templeton, track coach and star, dies . „The News and Courier ”. 162 (222), s. 4B, 1962-08-08. (ang. ) .
↑ Dink Templeton to study for pilot papers . „San Jose News ”. 91 (331), s. 20, 1929-06-15. [dostęp 2012-09-15]. (ang. ) .
↑ Templeton seeks pilot's licence . „San Jose News ”. 109 (114), s. 6, 1935-12-02. [dostęp 2012-09-15]. (ang. ) .
↑ a b c d e Dink Templeton @ sports-reference . sports-reference.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)]. (ang. ) .
↑ a b c d Gary Migdol: Stanford: Home of Champions . Sagamore Publishing, 1997. ISBN 978-1-57167-116-5 . Brak numerów stron w książce
↑ a b Stanford Athletic Hall of Fame . gostanford.com @ web.archive.org . [dostęp 2014-07-07]. (ang. ) .
↑ Lineage of a Linebacker . stanford.scout.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (ang. ) .
↑ Great Moments in Stanford Olympic History: Rugby Mania . gostanford.com @ web.archive.org . [dostęp 2014-06-29]. (ang. ) .
↑ France XV 0 – 8 United States of America . espnscrum.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (ang. ) .
↑ Rugby football in the Olympics – 1920 . rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-24)]. (ang. ) .
↑ Rugby at the 1920 Antwerpen Summer Games: Men's Rugby . sports-reference.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)]. (ang. ) .
↑ Summer Olympic Games, Antwerp 1920 Medalllists:Rugby . olympic.org. [dostęp 2012-09-15]. (ang. ) .
↑ Stanford Olympic Medalists From Antwerp . gostanford.com @ web.archive.org . [dostęp 2014-08-13]. (ang. ) .
↑ Dink Templeton @ espnscrum.com . espnscrum.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-14)]. (ang. ) .
↑ Athletics at the 1920 Antwerpen Summer Games: Men's Long Jump . sports-reference.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g h i R.L. “Dink” Templeton, USTFCCCA Special Inductee . ustfccca.org. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-21)]. (ang. ) .
↑ a b c ERNEST „"NICK"” CARTER 1928 OLYMPIC GAMES TRACK & FIELD . la84foundation.org. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-19)]. (ang. ) .
↑ a b c National Championships for Men's Track and Field . gostanford.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-19)]. (ang. ) .
↑ Dink Templeton Profile . gostanford.com. [dostęp 2014-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang. ) .
↑ a b Doris Pieroth: Their Day in the Sun: Women of the 1932 Olympics . University of Washington Press , 1996. ISBN 978-0-295-97554-2 . Brak numerów stron w książce
↑ Eastman in full stride . unz.org. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang. ) .
↑ Steve Wilstein. Sports club haven for those who can't give up the games . „The Daily News ”. 137 (53), s. 3B, 1991-03-03. [dostęp 2012-09-15]. (ang. ) .
↑ May be champ . „The St. Petersburg Times ”. 45 (297), s. 2.2, 1928-03-27. [dostęp 2012-09-15]. (ang. ) .
↑ HECTOR M. DYER 1932 OLYMPIC GAMES TRACK & FIELD . aafla.org. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-09)]. (ang. ) .
↑ PETER D. CLENTZOS 1932 OLYMPIC GAMES TRACK & FIELD . la84foundation.org. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-25)]. (ang. ) .
↑ Olympic Club Rugby - A Rich History and Bright Future . ocrugby.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang. ) .
↑ Sandstone & Tile – Stanford Historical Society . histsoc.stanford.edu. s. 6. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ang. ) .
↑ USA Olympic teams inducted into Hall of Fame . irb.com. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)]. (ang. ) .
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: