Delta Virginis
| δ Vir
|
Położenie w gwiazdozbiorze
|
| Dane obserwacyjne (J2000)
|
| Gwiazdozbiór
|
Panna
|
| Rektascensja
|
12h 55m 36,2s[1]
|
| Deklinacja
|
+03° 23′ 50,89″[1]
|
| Paralaksa (π)
|
0,01644 ± 0,00022″[1]
|
| Odległość
|
198,4 ± 2,7 ly
60,8 ± 0,8 pc
|
| Wielkość obserwowana
|
3,38m[2]
|
| Rozmiar kątowy
|
0,0098[2]
|
| Ruch własny (RA)
|
−469,99 ± 0,22 mas/rok[1]
|
| Ruch własny (DEC)
|
−52,83 ± 0,15 mas/rok[1]
|
| Prędkość radialna
|
16,44 ± 0,22 km/s[1]
|
| Charakterystyka fizyczna
|
| Rodzaj gwiazdy
|
czerwony olbrzym
|
| Typ widmowy
|
M3+ III[1]
|
| Masa
|
1,5–2 M☉[2]
|
| Promień
|
65 R☉[2]
|
| Wielkość absolutna
|
−0,54m[3]
|
| Jasność
|
630 L☉[2]
|
| Temperatura
|
3720 K[2]
|
| Alternatywne oznaczenia
|
|
|
Delta Virginis (Minelauva, δ Vir) – gwiazda w gwiazdozbiorze Panny. Jest odległa o około 198 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Gwiazda nosi tradycyjną nazwę Minelauva, wywodzącą się z arabskiego. Słowo عوى ʽawwā’ oznacza „szczekający (pies)”; termin ten dawniej odnosił się łącznie do gwiazd Beta Virginis, Eta, Gamma, Delta i Epsilon Virginis[2][4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Minelauva dla określenia tej gwiazdy[5].
Charakterystyka
Jest to czerwony olbrzym należący do typu widmowego M3 o jasności obserwowanej 3,38m, a więc jest to gwiazda widoczna gołym okiem[2]. Jest to także gwiazda zmienna półregularna, o jasności wahającej się pomiędzy 3,32m a 3,40m[6]. Minelauva jest chłodniejsza od Słońca, ma temperaturę 3720 K, ale jej jasność (bolometryczna, z uwzględnieniem znacznej emisji w podczerwieni) jest 630 razy większa niż jasność Słońca. Jej promień został zmierzony z wykorzystaniem interferometrii i okazał się 65 razy większy niż promień Słońca. Jej masa to 1,5–2 masy Słońca. Będąc na czubku tzw. gałęzi olbrzymów na diagramie HR jest w trudnym do określenia stanie ewolucyjnym: może ona mieć nieaktywne helowe jądro, mogła rozpocząć syntezę helu w węgiel lub zakończyć już ją[2].
Delta Virginis jest prawdopodobnie gwiazdą podwójną. W odległości kątowej 192,1″ od olbrzyma widoczna jest gwiazda o wielkości 11,79m (pomiar z 2014 roku)[7]. Jeżeli jest z nim związana, to jest to karzeł typu widmowego K, oddalony o co najmniej 5000 au od głównej gwiazdy. Jeżeli rzeczywiście te dwie gwiazdy tworzą jeden układ, oblicza się, że karzeł okrąża olbrzyma w czasie ponad 200 000 lat[2].
Zobacz też
Przypisy
