Nie należy mylić z tzw. dekretem o Polakach (Polenstrafrechtsverordnung) z 1941 r.

Dekrety polskie (niem. Polenerlasse, Polen-Erlasse) – dekrety wydane przez nazistowskie Niemcy 8 marca 1940. Regulowały one sytuacje polskich robotników przymusowych w III Rzeszy (Zivilarbeiter).

Zarządzenia te specyficznie wprowadzały różne sposoby dyskryminacji polskich robotników, m.in.:

• Obowiązek oznaczenia literą „P”, trwale przymocowaną do każdej sztuki noszonego ubrania i wyraźnie widoczną.
• Płace znacznie mniejsze niż dla niemieckich czy zachodnich robotników.
• Znacznie mniejsze racje żywnościowe niż dla niemieckich czy zachodnich robotników.
• Zakaz opuszczania miejsca pobytu.
• Zakaz wychodzenia po zmroku (objęcie godziną policyjną).
• Zakaz odwiedzania niemieckich barów, restauracji i imprez tanecznych.
• Zakaz korzystania z publicznych środków transportu.
• Zakaz uczęszczania do kościoła.

Wiosną 1942 roku przyjęto rozporządzenia dla robotników wschodnich (Ostarbeiter), tzw. dekrety o robotnikach wschodnich (Ostarbeiter-Erlasse).

• Ulrich Herbert, William Templer: Hitler’s foreign workers: enforced foreign labor in Germany under the Third Reich. Cambridge University Press, 1997, ISBN 0-521-47000-5, str. 71-74 (ang.)
• John C. Beyer; Stephen A. Schneider: Forced Labor under Third Reich – Part 1. (PDF) Nathan Associates Inc. and John C. Beyer; Stephen A. Schneider: Forced Labor under Third Reich – Part 2. (PDF) Nathan Associates Inc.

• Polenerlasse – Treść dekretu. [dostęp 2010-03-16]. (niem.).
• Polnische Zwangsarbeiter