Dawid pierwotnie przeznaczony był dla kardynała Alessandro Peretti de Montalto[3] (syna siostrzenicy papieża Sykstusa V), który już wcześniej zamawiał dzieła u Berniniego[2]. Jednak w chwili śmierci kardynała, która nastąpiła w 1623 roku, prace nad Dawidem dopiero się rozpoczęły[2]. Kardynał Scipione Caffarelli-Borghese nakłonił artystę do kontynuacji dzieła (co oderwało Berniniego od prac nad wcześniej rozpoczętą rzeźbą Apollo i Dafne)[2]. Wykonanie dzieła trwało siedem miesięcy[2].
Według anegdoty opowiedzianej przez syna artysty, Domenica, Bernini nadał biblijnemu bohaterowi swoje rysy[2].
Kardynał Borghese umieścił gotową rzeźbę w pierwszej sali na parterze swojej willi[2].
Opis
Rzeźba została wykonana z białego marmuru, ma wysokość 170 cm[3][2].
Biblijny bohater Dawid został przedstawiony w kulminacyjnym momencie walki z filistyńskim wojownikiem Goliatem, w chwili kiedy wyrzuca kamień w kierunku wroga[1]. Dawid przed starciem założył zbroję króla Saula, lecz później zdjął ją, by nie krępowała jego ruchów i podjął walkę uzbrojony tylko w procę[2]. Zdjęta wcześniej zbroja leży u stóp bohatera, pod nią natomiast spoczywa harfa, instrument, na którym Dawid wielokrotnie grał[2]. Bohater jest prawie nagi, okryty jedynie krótką szatą, a przez ramię ma przewieszoną torbę pasterską[2]. Jego twarz ma zacięty wyraz[2].
