Dariusz Jakubowski

Dariusz Jakubowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 października 1959
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Katarzyna Thomas

Lata aktywności

od 1984

Cytaty w Wikicytatach

Dariusz Leonard Jakubowski (ur. 26 października 1959 w Warszawie[1]) – polski aktor filmowy i teatralny.

Życiorys

Po ukończeniu nauki w XXX Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Śniadeckiego w Warszawie[2] studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, którą ukończył w 1984.

W 1984 został aktorem warszawskiego Teatru Studio[3], w którym zadebiutował na czwartym roku studiów rolą w spektaklu Piera Paolo Passoliniego Affabulazione (reż. Tadeusz Łomnicki). Wystąpił także w sztuce P. Mullera Przedstawienie pożegnalne (reż. Bogusław Linda), która w 1985 otrzymała trzecią nagrodę na Festiwalu „Grecja kolebką kultury” w Atenach. W tym samym roku zagrał Laertesa w inscenizacji Hamleta (reż. Guido de Moore). Występował na festiwalach teatralnych w całej Europie, a także w Izraelu, Australii, Japonii, Tajwanie i Singapurze. Wystąpił w roli Dionizosa w Bachantkach Eurypidesa na offowej scenie Southwark Playhouse w Londynie i na Festiwalu Michaiła Czechowa w Forest Row w Anglii.

Telewizyjną popularność przyniosły mu role w serialach: Ekstradycja, Wiedzmin oraz Na dobre i na złe. Wziął udział w realizacji seriali dokumentalnych Bogusława Wołoszańskiego, m.in. w Tajemnicy twierdzy szyfrów.

Prezentuje autorskie spektakle na scenach teatralnych i festiwalach muzycznych, m.in. w Teatrze Studio w Warszawie, w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, na Świętokrzyskich Dniach Muzyki w Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach[4][5], Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie, Festiwalu Chopiniana w Łazienkach Królewskich w Warszawie, Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej w Słupsku, w Centrach Chopinowskich w Sannikach i Szafarni, Festiwalu Muzyki Kameralnej Radom-Orońsko, w Filharmonii w Rzeszowie[6], na koncertach Towarzystwa im. Fryderyka Chopina[7].

W Filharmonii Narodowej w Warszawie wykonał partię narratora w przedstawieniach: Pocałunek wieszczki Igora Strawińskiego, Historia Babara F. Poulenca i Najbardziej niewiarygodna historia Wernera. Wykonał także partię narratora w oratorium Josepha Haydna Siedem ostatnich słów Chrystusa na krzyżu, w Impresji na początek drogi Pawła Buczyńskiego na XXIII Festiwalu „Warszawskie Spotkania Muzyczne” oraz w Piotrusiu i wilku Siergieja Prokofjewa w Filharmonii Śląskiej w Katowicach.

W 2007 uczestniczył w drugiej edycji programu rozrywkowego Jak oni śpiewają w telewizji Polsat.

W latach 2006–2014 był wiceprezesem Zarządu Związku Artystów Scen Polskich. W sezonach 2007/2008, 2009/2010 i 2011/2012 zasiadał w komisji jurorskiej przyznającej nagrody teatralne Feliksy Warszawskie[8].

Działa w obronie praw zwierząt. Angażuje się w akcje na rzecz lepszego ich traktowania, np. „Zerwijmy łańcuchy”[9]. Konferencja nt. respektowania praw zwierząt w Pałacu Prezydenta RP z udziałem pierwszej damy[10].

Jest mężem śpiewaczki Katarzyny Thomas.

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ kalendarz – 26 października.
  2. ↑ Historia szkoł. trzydziestka.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-21)].
  3. ↑ Teatr Studio.
  4. ↑ Koncertowy spektakl w mistrzowskim wykonaniu (video).
  5. ↑ Kielce. „Fryderyk Chopin – Homo Artifex” na Świętokrzyskich Dniach Muzyki.
  6. ↑ Filharmonia Rzeszowska.
  7. ↑ Fryderyk Chopin – Homo Artifex.
  8. ↑ Nominowani do Feliksów – konferencja w Syrenie. plejada.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-10)].
  9. ↑ W proteście przykuli się łańcuchami do psich bud.
  10. ↑ Pierwsza dama na konferencji nt. respektowania praw zwierząt [online], prezydent.pl, 4 października 2010 [dostęp 2024-11-12] (pol.).
  11. ↑ Doktor Dziwago. doktordziwago.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-01)].

Linki zewnętrzne