Danny Green (koszykarz)

Danny Green
Ilustracja
Green w barwach Toronto Raptors (marzec 2019)
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko

Daniel Richard „Danny” Green, Jr.

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1987
North Babylon

Wzrost

198 cm

Masa ciała

98 kg

Kariera
Aktywność

2009–2023

Szkoła średnia

North Babylon (North Babylon, Nowy Jork)
St. Mary's (Manhasset, Nowy Jork)

College

North Carolina (2005–2009)

Draft

2009, numer: 46
Cleveland Cavaliers

Daniel Richard „Danny” Green, Jr. (ur. 22 czerwca 1987 w North Babylon w stanie Nowy Jork) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, trzykrotny mistrz NBA.

W 2005 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American[1].

Kariera profesjonalna

Został wybrany z numerem 46 w drafcie NBA w 2009 przez Cleveland Cavaliers. 19 października 2010 został zwolniony przez klub. 17 listopada 2010 został zatrudniony przez San Antonio Spurs[2], jednak już 2 tygodnie później został zwolniony[3]. Został zatrudniony ponownie, podczas trwania sezonu[4]. W sierpniu 2011 podpisał kontrakt z KK Olimpija Ljubljana, który zawierał opcję powrotu do NBA, gdy skończy się lockout[5]. 8 stycznia 2012, w meczu przeciwko Denver Nuggets, ustanowił rekord życiowy w liczbie zdobytych punktów, uzyskując ich 24.[6] 6 stycznia 2013 pobił rekordy życiowe w liczbie punktów i celnych rzutów za trzy notując odpowiednio 28 punktów i 8 trójek.

W drugim meczu finałów NBA w 2013 ustanowił rekord finałów w liczbie celnych rzutów za trzy przy stuprocentowej skuteczności trafiając 5 razy. W trzecim meczu trafił 7 z 9 rzutów za trzy, czym przyczynił się do zwycięstwa Spurs 113–77 oraz pobicia przez zespół rekordu w liczbie celnych rzutów za trzy w meczu finałowym. W meczu piątym pobił rekord w liczbie rzutów za trzy w serii finałowej.

18 lipca 2018 został wytransferowany do Toronto Raptors wraz z klubowym kolegą Kawhim Leonardem w zamian za DeMara DeRozana, Jakoba Pöltla oraz chroniony wybór I rundy draftu 2019[7].

6 lipca 2019 podpisał umowę z Los Angeles Lakers[8]. 12 października 2020 zdobył swoje trzecie mistrzostwo NBA (17. tytuł dla Los Angeles Lakers) pokonując w finałach Miami Heat 4-2. Po raz trzeci w historii (poprzednio Robert Horry, John Salley) zdarzyło się, że gracz zdobył tytuł mistrzowski z trzema różnymi drużynami NBA. Green dokonał tego równocześnie ze swoim kolegą klubowym LeBronem Jamesem[a].

18 listopada 2020 trafił w wyniku wymiany do Oklahoma City Thunder[9]. Następnie 8 grudnia zmienił klub po raz kolejny, trafiając do Philadelphia 76ers[10]. 1 lutego 2023 zadebiutował jako zawodnik Memphis Grizzlies[11]. 9 lutego 2023 został wytransferowany Houston Rockets[12]. Trzy dni później został zwolniony[13]. 14 lutego 2023 dołączył do Cleveland Cavaliers[14]. 13 września 2023 został po raz kolejny w karierze zawodnikiem Philadelphia 76ers[15]. 1 listopada 2023 został zwolniony[16].

10 października 2024 ogłosił zakończenie kariery sportowej[17].

Osiągnięcia

Stan na 14 listopada 2023, na podstawie[18], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Mistrz NCAA (2009)
  • Uczestnik rozgrywek:
    • NCAA Final Four (2008, 2009)
    • Elite Eight turnieju NCAA (2007–2009)
    • turnieju NCAA (2006–2009)
  • Mistrz:
    • turnieju konferencji Atlantic Coast (ACC – 2007, 2008)
    • sezonu zasadniczego ACC (2007–2009)
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • defensywnego ACC (2009)
      • turnieju Maui Invitational (2009)
    • III składu ACC (2009)
NBA

Statystyki

Legenda
M Mecze S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

Na podstawie[21].

Sezon zasadniczy

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2009/10 Cleveland 20 0 5,8 38,5% 27,3% 66,7% 0,9 0,3 0,3 0,2 2,0
2010/11 San Antonio 8 0 11,5 48,6% 36,8% – 1,9 0,3 0,3 0,1 5,1
2011/12 San Antonio 66 38 23,1 44,2% 43,6% 79,0% 3,5 1,3 0,9 0,7 9,1
2012/13 San Antonio 80 80 27,5 44,8% 42,9% 84,8% 3,1 1,8 1,2 0,7 10,5
2013/14 San Antonio 68 59 24,3 43,2% 41,5% 79,4% 3,4 1,5 1,0 0,9 9,1
2014/15 San Antonio 81 80 28,5 43,6% 41,8% 87,4% 4,2 2,0 1,2 1,1 11,7
2015/16 San Antonio 79 79 26,1 37,6% 33,2% 73,9% 3,8 1,8 1,0 0,8 7,2
2016/17 San Antonio 68 68 26,6 39,2% 37,9% 84,4% 3,3 1,8 1,0 0,8 7,3
2017/18 San Antonio 70 60 25,6 38,7% 36,3% 76,9% 3,6 1,6 0,9 1,1 8,6
2018/19 Toronto 80 80 27,7 46,5% 45,5% 84,1% 4,0 1,6 0,9 0,7 10,3
2019/20 L.A. Lakers 68 68 24,8 41,6% 36,7% 68,8% 3,3 1,3 1,3 0,5 8,0
2020/21 Philadelphia 69 69 28,0 41,2% 40,5% 77,5% 3,8 1,7 1,3 0,8 9,5
2021/22 Philadelphia 62 28 21,8 39,4% 38,0% 78,6% 2,5 1,0 1,0 0,6 5,9
2022/23 Memphis 3 0 14,3 27,3% 37,5% – 1,3 0,7 0,3 0,0 3,0
2022/23 Cleveland 8 0 11,9 50,0% 44,8% 100% 1,3 0,5 0,6 0,4 6,5
2023/24 Philadelphia 2 0 9,0 0,0% 0,0% – 1,0 0,5 0,5 0,0 0,0
Razem 832 709 25,1 42,1% 40,0% 80,5% 3,4 1,5 1,0 0,8 8,7

Play-offy

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2011 San Antonio 4 0 1,8 33,3% 25,0% – 0,3 0,5 0,3 0,3 1,3
2012 San Antonio 14 12 20,6 41,8% 34,5% 70,0% 3,2 1,1 0,5 0,7 7,4
2013 San Antonio 21 21 31,9 44,6% 48,2% 80,0% 4,1 1,5 1,0 1,1 11,1
2014 San Antonio 23 23 23,0 49,1% 47,5% 81,8% 3,0 0,9 1,4 0,7 9,3
2015 San Antonio 7 7 29,1 34,4% 30,0% 66,7% 3,1 2,1 1,0 1,0 8,3
2016 San Antonio 10 10 26,7 46,9% 51,1% 66,7% 3,1 0,7 2,1 0,8 8,6
2017 San Antonio 16 16 27,3 40,5% 34,2% 57,1% 3,6 1,4 0,6 0,9 7,8
2018 San Antonio 5 5 20,6 26,7% 25,0% – 2,2 0,2 0,2 0,8 4,2
2019 Toronto 24 24 28,5 34,2% 32,8% 91,3% 3,6 1,1 1,3 0,5 6,9
2020 L.A. Lakers 21 21 25,0 34,7% 33,9% 66,7% 3,1 1,2 1,0 0,8 8,0
2021 Philadelphia 8 8 24,9 43,8% 37,8% – 2,6 2,6 1,1 1,0 7,0
2022 Philadelphia 12 12 26,6 40,4% 40,8% 0,0% 3,1 0,8 1,0 0,3 8,6
2023 Cleveland 4 0 10,0 20,0% 25,0% – 1,8 0,3 0,5 0,3 0,8
Razem 169 159 25,3 40,4% 38,8% 74,5% 3,2 1,2 1,0 0,7 7,9


Uwagi

  1. ↑ LeBron był mistrzem uprzednio z Miami Heat w 2012 i 2013 oraz z Cleveland Cavaliers w 2016.

Przypisy

  1. ↑ 2005 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-09]. (ang.).
  2. ↑ Spurs Sign Danny Green nba.com dostęp 10 stycznia 2012
  3. ↑ Spurs Waive Danny Green nba.com dostęp 10 stycznia 2012
  4. ↑ Spurs sign swing man Danny Green dostęp 10 stycznia 2012
  5. ↑ Danny Green moves to Union Olimpija dostęp 10 stycznia 2012
  6. ↑ Notebook: Spurs 121, Nuggets 117 nba.com dostęp 10 stycznia 2012
  7. ↑ Toronto Raptors Acquire Kawhi Leonard. nba.com. [dostęp 2018-07-20]. (ang.).
  8. ↑ Lakers Sign Quinn Cook, DeMarcus Cousins, and Danny Green. nba.com. [dostęp 2019-07-08]. (ang.).
  9. ↑ Lakers Acquire Dennis Schröder. nba.com. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  10. ↑ Thunder Acquires Al Horford, the Draft Rights to Théo Maledon and Vasilije Micić, and 2025 First-Round Draft Pick. nba.com. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
  11. ↑ Multiple Sixers react to Danny Green making Grizzlies debut, ACL recovery. sixerswire.usatoday.com. [dostęp 2022-02-04]. (ang.).
  12. ↑ Rockets Complete Three-Team Trade with the L.A. Clippers and Memphis Grizzlies. nba.com. [dostęp 2023-02-11]. (ang.).
  13. ↑ Danny Green, John Wall officially waived by Houston. hoopshype.com. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).
  14. ↑ Cavs add veteran swingman Danny Green. nba.com. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  15. ↑ Danny Green Signs with the 76ers. nba.com. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  16. ↑ Three-Team Deal with LA Clippers, Oklahoma City Thunder Completed. nba.com. [dostęp 2023-11-14]. (ang.).
  17. ↑ Danny Green retires from NBA, won titles with 3 different teams. espn.com. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  18. ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-06-28]. (ang.).
  19. ↑ NBA & ABA All-Defensive Teams. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  20. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for 3-Pt Field Goals. basketball-reference.com. [dostęp 2018-03-24]. (ang.).
  21. ↑ Danny Green. Basketball-Reference.com. [dostęp 2024-10-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne

2009 NBA Draft
Pierwsza runda
Druga runda