Damian, imię świeckie Dhimitër Kokoneshi (ur. 26 października 1886 we wsi Llëngë k. Pogradca[1], zm. 18 października 1973 w Pogradcu[2]) – albański biskup prawosławny, więzień sumienia.
Życiorys
Pochodził z rodziny o korzeniach arumuńskich[3], był synem Thanasa[4]. W 1906 ukończył szkołę w Monastirze, a następnie pracował jako nauczyciel i kościelny w rodzinnej wsi[1]. Zwolennik Fana Noliego, po upadku jego rządu w grudniu 1924 wyemigrował z kraju i rozpoczął naukę w seminarium w Janinie[1]. W 1927 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk Wissariona Xhuvaniego, a 31 lipca 1927 odprawił pierwszą mszę w rodzinnej miejscowości, gdzie prowadził działalność duszpasterską[1].
W 1939 otrzymał godność archimandryty i przyjął imię Damian[1]. W listopadzie 1942 objął stanowisko przewodniczącego Rady Narodowowyzwoleńczej we wsi Llëngë[1]. Współpraca z komunistycznym ruchem oporu spowodowała, że należał do grona duchownych prawosławnych akceptowanych przez nowe władze. W styczniu 1948 znalazł się w składzie delegacji kościoła albańskiego, która odwiedziła Moskwę, w ramach obchodów 500-lecia autokefalii Kościoła rosyjskiego[1]. W tym samym roku znalazł się w gronie członków Świętego Synodu, jako osoba zarządzająca diecezją w Beracie. W lutym 1950 wszedł w skład komisji kościelnej przygotowującej nowy statut Albańskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego[5]. W 1952 objął funkcję ordynariusza diecezji Gjirokastra.
7 marca 1966, kilka dni po śmierci Paisjusza (Vodicy) Święty Synod kościoła albańskiego powierzył mu funkcję metropolity diecezji tirańskiej, a zarazem zwierzchnika Albańskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego[6]. W 1967 Albanię ustanowiono państwem ateistycznym, zakazując prowadzenia praktyk religijnych, a Kokoneshi przestał pełnić funkcję zwierzchnika kościoła. We wrześniu 1967 zaprzestał działalności duszpasterskiej. Zmarł sześć lat później w domu swojej córki w Pogradcu, jako ostatni spośród hierarchów prawosławnych w Albanii[2].
Był wdowcem (żona Kostandina zmarła w roku 1939), miał czworo dzieci[1].
W 2003 został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Korczy[7].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Kryepeshkop Damjan Kokoneshi. = 2022-11-28 [online], albanianorthodox.com, 2020 (alb.).
- ↑ a b Më 17 prill 1937 – njohja kanonike e Autoqefalisë së Kishës Orthodhokse të Shqipërisë nga Patriarkana Ekumenike, në Stamboll. = 2022-11-28 [online], voal.ch, 2017 (alb.).
- ↑ Kazanxhi 2015 ↓, s. 16.
- ↑ Sherif Delvina: Pa pavarësi fetare nuk ka pavarësi kombëtare: publicistikë. Tirana: 1998, s. 70. (alb.).
- ↑ Dokumenti Shkurt 1950-te, kur Kongresi i III te Kishes Orthodokse ndryshonte statutin. = 2022-11-28 [online], memorie.al (alb.).
- ↑ Artan Hoxha: Communism, Atheism and the Orthodox Church of Albania: Cooperation, Survival and Suppression, 1945–1967. Routledge: 2022, s. 70. (alb.).
- ↑ Figura te shquara të Qarkut të Korcës. = 2022-11-29 [online], korcaregion.com, 2012 (alb.).
Bibliografia
- Tadeusz Czekalski: Zarys dziejów chrześcijaństwa albańskiego w latach 1912–1996. Kraków: 1996. ISBN 83-85527-40-0. Brak numerów stron w książce
- Hubert Jedin: The Church in the modern age. Continuum International Publishing Group: 1981. ISBN 0-86012-092-9. Brak numerów stron w książce
- Stavri Kazanxhi. BARIU I GRIGJËS RRËMËNE DHIMITËR KOKONESHI. „Frația”. 19 (229), 2015-04.
.svg)