Czarcie koło (ros. Чёртово колесо, Czortowo koleso) – radziecki czarno-biały film niemy z 1926 roku w reżyserii Grigorija Kozincewa i Leonida Trauberga oparty na podstawie powieści Wieniamina KawierinaKoniec meliny (ros.Конец хазы)[1]. Rewolucyjna burleska zrealizowana przez ugrupowanie FEKS[2]. Tematem filmu jest romantyka świata przestępczego. Feksy fetyszyzowali ten świat szukając w nim egzotyki i osobliwości[3].
Początkowo tytuł filmu miał brzmieć Marynarz z Aurory. Film przedstawia przygody marynarza Wani Szorina, który w czasie przepustki poznaje dziewczynę z marginesu przestępczego i razem z nią trafia do bandyckiego półświatka. Zdjęcia do filmu kręcono podobno w autentycznych leningradzkich spelunkach. Autorem zdjęć był Andriej Moskwin[4].
Realizatorom filmu udało się wydobyć mnóstwo szczegółów z życia codziennego oraz pokazać w interesujący sposób współczesny Leningrad[5].
Fabuła
Opowieść o marynarzu z Aurory, który po dezercji ze statku przebywa w podziemnym, kryminalnym świecie Leningradu[2].
↑ abKazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Wojewódzki Zarząd Kin, Kraków 1972, s. 76.
↑Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977, s. 62-63
↑Historia kina. Tom 1. Kino nieme, pod red. Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska i Rafał Syska, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”. Kraków 2010, s. 517-518.
↑Studia estetyczne, Tomy 5-6, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 225.
