Cynodon palczasty

Cynodon palczasty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

cynodon

Gatunek

cynodon palczasty

Nazwa systematyczna
Cynodon dactylon (L.) Pers.
Syn. Pl. 1: 85 (1805)[3]
Synonimy
  • Panicum dactylon (L., 1753)
Multimedia w Wikimedia Commons

Cynodon palczasty, trawa bermudzka[4] (Cynodon dactylon L.) — gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w strefie międzyzwrotnikowej oraz w ciepłym klimacie umiarkowanym w Afryce, Europie, Azji i Australii. Jako gatunek introdukowany rośnie w Europie Środkowej, na obu kontynentach amerykańskich i w Nowej Zelandii[3]. W Polsce notowany jest jako gatunek przejściowo zawlekany[4].

Rośnie na terenach piaszczystych. W USA, w jej południowych rejonach jest rośliną pastewną, odporną na suszę.

Morfologia

Kwiatostan
Pęd

Trawa osiąga do 30 cm wysokości. Kwiatostan złożony jest z palczasto ułożonych kłosów. Poszczególne kłoski są jednokwiatowe.

Znaczenie w hinduizmie

  • Cynodon palczasty (trl. dūrvā) używany jest w rytuałach hinduistycznych. Źródła podają stosowanie jej w kulcie bengalskiej bogini Mangalaćandi[5].
  • Ten gatunek trawy wykorzystywany jest w kulcie słoniogłowego boga Ganeśi[6]. Mitologia indyjska opisuje użycie trawy gatunku durva podczas walki boga z demonem[7].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-21] (ang.).
  3. ↑ a b Cynodon dactylon (L.) Pers., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-14].
  4. ↑ a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 67, ISBN 978-83-62975-45-7.
  5. ↑ 12.1. Bogini Mangalaćandi. W: Barbara Grabowska: Ćandi, Sati, Parwati. Z dziejów literatury indyjskiej. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 189. ISBN 978-83-235-0846-5.
  6. ↑ hindupad.com: Durva Ganapati Poojan 2010 – Durva Ganapati Vrata in 2010. [dostęp 2011-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  7. ↑ Jeronimus: Images of Lord Ganesha / Durva Grass (2011. 02.11). [dostęp 2011-06-25]. (ang.).

Bibliografia

  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne. ISBN 83-09-00256-4.