Drzewa tego gatunku osiągają wysokość do 20 m. Korona jest kopułowata i niezbyt zwarta. Pień przy swojej znacznej wysokości osiąga stosunkowo małą średnicę – ok. 30 cm. Ma gładką i szarą lub czerwono-szarą korę z białymi plamkami, dość łatwą do rozcięcia, dlatego pień do wysokości 200–250 cm często znaczą charakterystyczne blizny, z których wypływa gęsta żywica koloru brunatnoczerwonego.
Małe (średnica 3–5 mm) i kuliste, po dojrzeniu pękają; zawierają gładkie, białe nasiona.
Zastosowanie
Roślina zarówno w liściach, żywicy, jak i korze zawiera wiele substancji, które działają leczniczo i profilaktycznie. Roślinę jako lecznicza była już od wieków szeroko wykorzystywana przez Indian[5].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
