Znajduje się na skrzyżowaniu ulic Parkowej i Kazimierza Wielkiego, w pobliżu remizy strażackiej przy drodze do Jasła[3]. Został zaprojektowany przez Hansa Mayra. Jest ogrodzony w typowy dla tego projektanta sposób pełnym kamiennym murem i furtką oflankowaną półokrągłymi bastionami. Założony został w miejscu prowizorycznych grobów, które pozostawiły oddziały rosyjskie[4]. Głównym elementem dekoracyjnym jest wkomponowany w ogrodzenie drewniany krzyż łaciński nakryty półokrągłą glorią. Mogiły ułożone w rzędach i otoczone betonowymi obrzeżami, ścieżki między nimi wysypane żwirem. Na części nagrobków znajduje się kilka rodzajów krzyży z tabliczkami imiennymi oraz stele, również z tabliczkami imiennymi[5].
W okresie Polski międzywojennej cmentarz jako nowy był jeszcze w dobrym stanie. Po II wojnie ranga cmentarza w świadomości społeczeństwa i ówczesnych władz zmalała, przybyły bowiem nowe, świeższe cmentarze i dramatyczne historie nowej wojny. Cmentarz ulegał w naturalny sposób niszczeniu przez czynniki pogody i roślinność, czasami także przez wandali[2]. Był kilkakrotnie porządkowany, m.in. pola grobowe obłożono betonowymi obrzeżami. Cmentarz został jednak zdewastowany przez wandali. Po pierwotnym krzyżu nie zostało żadnego śladu, wszystkie żeliwne krzyże zostały utrącone i skradzione (prawdopodobnie na złom). Ocalała tylko furtka z kutej stali[6]. Dokonano generalnego remontu cmentarza i w 2017 jest on w bardzo dobrym stanie[5].
↑ abcRoman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne, tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2. Brak numerów stron w książce