Chrześcijanin

Częstotliwość	kwartalnik[1]
Państwo	Polska
Wydawca	Kościół Zielonoświątkowy w RP
Tematyka	chrześcijańska
Pierwszy numer	1929
Redaktor naczelny	Bogusław Haręża[2]
Średni nakład	2200[1] egz.
ISSN	0209-0120
Strona internetowa

Chrześcijanin – polski periodyk chrześcijański wydawany od 1929 roku (z przerwami) przez różne denominacje ewangelikalne. Od 1989 roku jest organem prasowym Kościoła Zielonoświątkowego.

Artykuły publikowane w „Chrześcijaninie” prezentują zarówno nauczanie, jak i działalność Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce, a także innych wspólnot pentekostalnych na świecie. Wydawcy za naczelny autorytet w kwestiach wiary przyjmują jedynie Pismo Święte, zgodnie ze staroprotestancką zasadą sola scriptura.

Po raz pierwszy czasopismo ukazało się we wrześniu 1929 roku w nakładzie 2000 egzemplarzy. Redaktorem i zarazem wydawcą był Antoni Przeorski. Pismo było miesięcznikiem. W 1933 roku pismo przestało się ukazywać ze względu na brak środków^[3].

Pierwotnie miesięcznik był związany ze Zrzeszeniem Zwolenników Nauki Pierwotnych Chrześcijan i w 1933 r. zmienił swoją nazwę na Wolny Chrześcijanin. W podtytule pierwszych wydań znajdowała się informacja: Świadectwo Chrystusowi Panu Zmartwychwstałemu. Podczas II wojny światowej miesięcznik nie był publikowany.

Po wznowieniu w czerwcu 1946 czasopismo było organem nowo utworzonego Polskiego Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan Baptystów (PKEChB), który skupiał baptystów, ewangelicznych chrześcijan i wiernych wywodzących się ze Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych i Zrzeszenia Zwolenników Nauki Pierwotnych Chrześcijan (bracia plymuccy)^[3]. Po opuszczeniu PKEChB w 1947 r. przez nie-baptystów i utworzeniu przez nich Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL, Chrześcijanin stał się organem prasowym nowego Kościoła. We wrześniu 1950 r. z polecenia Urzędu Bezpieczeństwa wstrzymano publikowanie czasopisma aż do listopada 1957 r. Od tego momentu miesięcznik ukazuje się regularnie. W 1988 r. nastąpił rozpad Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego na kilka odrębnych związków wyznaniowych i od 1989 r. Chrześcijanin publikowany jest przez Kościół Zielonoświątkowy.

W latach 60. i 70. nakład miesięcznika wahał się pomiędzy 4 a 5 tysięcy egzemplarzy. W 1990 osiągnął nakład 7000^[4]. W 1992 przekształcił się w dwumiesięcznik. Obecnie jest wydawany dwa razy w roku. Dociera do 16 krajów świata. W 2014 roku pismo miało nakład 2200 egzemplarzy^[1].

• wrzesień 1929 – 1933 – Zrzeszenie Zwolenników Nauki Pierwotnych Chrześcijan
• 1933 – 1946 – przerwa spowodowana brakiem środków a później II wojną światową
• czerwiec 1946 – 1947 – Polski Kościół Ewangelicznych Chrześcijan Baptystów
• 1947 – wrzesień 1950 – Zjednoczony Kościół Ewangeliczny w PRL
• październik 1950 – październik 1957 – przerwa z polecenia Urzędu Bezpieczeństwa
• listopad 1957 – 1989 – Zjednoczony Kościół Ewangeliczny w PRL
• od 1989 – Kościół Zielonoświątkowy w RP

• 1946 – październik 1950 – Zdzisław Repsz
• październik 1950 – październik 1957 – przerwa z polecenia Urzędu Bezpieczeństwa
• październik 1957 – 1964 – Zdzisław Repsz
• 1964–1981 – Józef Mrózek junior
• 1982–1988 – Mieczysław Czajko^[5]
• 1989 – Mieczysław Kwiecień
• 1990–1991 – Edward Czajko
• 1992–2001 – Kazimierz Sosulski
• 2002–2009 – Monika Kwiecień
• 2009–2012 – Paweł Biedziak^[6]
• od 2013 – Oliwer Cieślar

• Zjednoczony Kościół Ewangeliczny (wydawnictwo)

• Kazimierz Sosulski, Historia „Chrześcijanina”, „Chrześcijanin” 7-8/1999, s. 16–17

• Oficjalna strona Chrześcijanina
• Oficjalna strona Kościoła Zielonoświątkowego w RP
• Chrześcijanin w latach 1929–1933 Polona.pl
• Chrześcijanin w latach 1946–1999 Śląska Biblioteka Cyfrowa