PROFILPELAJAR.COM

Chata pod Borišovom
Państwo	Słowacja
Pasmo	Wielka Fatra, Karpaty
Wysokość	1300 m n.p.m.
Data otwarcia	1949
Właściciel	Klub Słowackich Turystów
	Położenie na mapie Słowacji Chata pod Borišovom
	48°56′26″N 19°05′51″E/48,940556 19,097500
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Chata pod Borišovom – schronisko turystyczne pod szczytem Borišov (1510 m) w Wielkiej Fatrze na Słowacji^[2]. W różnych źródłach podawana jest różna wysokość położenia schroniska: 1300 m^[1], 1312 m^[3], 1366 m^[4].

Historia

Schronisko zostało wybudowane przez Oddział Klubu Czechosłowackich Turystów (słow. Klub Československých Turistov, KČST) z Martina. Budowę prowadził majster Jančárik. Budowę rozpoczęto w 1937 r., dokończono - ze względu na odległość i trudny dostęp – dopiero w 1942 r. Początkowo schronisko nie było zaopatrzone w wodę, trzeba ją było przynosić z pobliskiego źródła (50 m poniżej). Nie miało też stałego gospodarza, mógł w nim nocować każdy, a klucz wisiał przed drzwiami^[5]. Wojenne czasy spowodowały, że nocowali w nim głównie partyzanci. Pobliski, bezleśny szczyt Ploská był miejscem zrzutów broni, amunicji i wyposażenia wojskowego dla partyzantów. Przed zrzutem palono na nim ogniska oznaczające miejsca zrzutu. W czasie słowackiego powstania narodowego schronisko obsadziły niezorganizowane jednostki armii słowackiej^[6].

Wyjątkowym zbiegiem okoliczności schronisko uniknęło zniszczenia przez Niemców i już od maja 1945 r. ochotnicy z Klubu Słowackich Turystów i Narciarzy (KSTL) z Martina zaczęli je remontować. Oddane do użytku w lipcu 1949 r. mogło przyjąć jednorazowo 30-40 turystów^[5]. Po wojnie było kilkakrotnie remontowane (m.in. doprowadzono do schroniska wodę)^[6]. Zimą nocują w nim obecnie m.in. uczestnicy odbywającego się od 1957 r. narciarskiego rajdu Wielką Fatrą (słow. Zimny prejazd Veľkou Fatrou) – odległość ok. 50 km^[1]. Obecnie właścicielem schroniska jest Klub Słowackich Turystów.

Opis schroniska

Jest to drewniane schronisko na kamiennej podbudówce. Opalane jest drzewem, którego sągi składane są przy ścianie schroniska. Czynne jest przez cały rok. Znajduje się w samym środku Wielkiej Fatry. Jest to typowe schronisko górskie, przeznaczone dla turystów niewymagających komfortu (ma standard odpowiadający w Polsce chatce studenckiej). Dysponuje 20 miejscami noclegowymi, w razie potrzeby możliwość przenocowania większej ilości osób na podłodze. W schronisku znajduje się kuchnia, jadłodajnia, 2 umywalki (przeważnie tylko z zimną wodą), 2 prysznice (też z zimną wodą), ubikacja męska i damska^[1]. Oświetlane jest lampami naftowymi, do przejścia nocą zaleca się zabranie własnej latarki elektrycznej. Brak prądu elektrycznego i drogi dojazdowej, a zaopatrzenie wynoszą na plecach nosicze. Powoduje to, że ceny noclegów i posiłków są stosunkowo wysokie. Dania podzielone na 4 kategorie: na zdravíčko (dla zdrowia), na zahriatie (na rozgrzewkę), od smädu (od pragnienia), od hladu (od głodu). Specjalnością schroniska jest kapustnica, z ciekawszych propozycji można wymienić nosičské kakao z rumem, borišovský grog z rumem i śliwowicę^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Góry według Hemli i Wojtusia. Chata pod Borisovem [online] [dostęp 2019-06-13] .
↑ Veľká Fatra. Turistická mapa 1:50 000, Banská Bystrica: Tatraplan, 2017, ISBN 978-80-89134-33-5
↑ ^a ^b Schroniska na Wielkiej Fatrze. Chata pod Borisovem [online] [dostęp 2019-06-13] .
↑ KST Turiec. Chata pod Borišovom [online] [dostęp 2019-06-13] .
↑ ^a ^b Viliam Karácsony: S batohom cez hory: z histórie turistických chát a útulní na Slovensku do roku 1949. Bratislava: Slovenské združenie telesnej kultúry – Múzeum telesnej kultúry v SR, 2009, s. 23. ISBN 978-80-970298-5-2.
↑ ^a ^b Barański Mirosław J.: Wielkofatrzańska klasyczna [w:] „Gazeta Górska” R. XX, nr 2 (78), wiosna 2012, s. 38-41