Charles Auguste Louis Panzéra (ur. 16 lutego 1896 w Genewie, zm. 6 czerwca 1976 w Paryżu[1][2]) – francuski śpiewak operowy (baryton) i pedagog muzyczny pochodzenia szwajcarskiego.
Życiorys
Ukończył studia w Konserwatorium Paryskim[1][2]. Na scenie zadebiutował w 1919 roku w paryskiej Opéra-Comique jako Albert w Wertherze Masseneta[1][2]. Zasłynął jako odtwórca głównej roli w Peleasie i Melisandzie Debussy’ego[1]. Uczestniczył w prawykonaniach oper Alfreda Bruneau Le roi Candaule (1920), Georges’a Hüe Dans l’ombre de la cathédrale (1921) i Arthura Honeggera Amphion (1931)[1]. Występował też jako artysta estradowy z repertuarem pieśniarskim, był pierwszym wykonawcą zadedykowanego mu cyklu L’horizon chimérique Gabriela Faurégo[1]. Koncertował w Europie i Stanach Zjednoczonych[1][2]. Na fortepianie często akompaniowała mu żona, Madeleine Panzéra-Baillot[1]. Od 1951 do 1966 roku wykładał w Konserwatorium Paryskim[1].
Opublikował prace L’Art de chanter (Paryż 1945), L’Amour de chanter (Paryż 1957), L’Art vocal: 30 leçons de chant (Paryż 1959) i Votre voix: Directives génerales (Paryż 1967)[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 339. ISBN 978-83-224-0808-7.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2709. ISBN 0-02-865529-X.
_bpt6k9815991h_1_(1).jpg)