Charles-Émile Picard

Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1856 Paryż
Data i miejsce śmierci	11 grudnia 1941 Paryż
Zawód, zajęcie	matematyk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Charles-Émile Picard (ur. 24 lipca 1856 w Paryżu, zm. 11 grudnia 1941 tamże) – francuski matematyk, autor prac dotyczących analizy matematycznej, geometrii algebraicznej i mechaniki^[1].

Profesor Uniwersytetu w Tuluzie (od 1879 r.), Uniwersytetu Paryskiego i École normale supérieure (od 1881 r.). Członek Francuskiej Akademii Nauk (od 1889 r., od 1917 r. był jej sekretarzem), Royal Society (od 1909 r.)^[2] oraz Akademii Francuskiej (fotel 1, od 1924 r.)^[3]

Odznaczony Krzyżem Wielkim Legii Honorowej^[3].

Teściem Picarda był matematyk Charles Hermite, zaś jego uczniami byli m.in. Jacques Salomon Hadamard, René-Louis Baire, Stanisław Zaremba, André Weil oraz Ernest Vessiot^[4][5][6].

Od jego nazwiska wzięły nazwę następujące pojęcia matematyczne:

• grupa Picarda,
• twierdzenie Picarda,
• teoria Picarda–Lefschetza (od nazwiska Solomona Lefschetza),
• teoria Picarda–Vessiota (od nazwiska Ernesta Vessiota).

Na jego cześć nagroda naukowa przyznawana przez Instytut Francji nazwana została Medalem Émile'a Picarda.