Cerdic pojawia się jedynie w pochodzącej z IX wieku Kronice anglosaskiej. Według autorów Kroniki Cerdic pochodził od nordyckiego bogaOdyna i wylądował w dzisiejszym Hampshire w 495 razem ze swoim synem Cynrikiem na pięciu łodziach. Miał walczyć przeciwko brytyjskiemu królowi Natanleodowi w miejscu zwanym Natanleaga i zabił go trzynaście lat później, czyli w 508. Cerdic miał także stoczyć bój pod Cerdicesleag w 519 roku. Wtedy rozpoczął swoje panowanie. Natanleaga dziś jest powszechnie identyfikowana z miejscowością Netley Marsh w Hampshire, zaś Cerdicesleag z Charford, czyli "Brodem Cerdika"[1]. Podbój wyspy Wight został również wymieniony jako jedna z kampanii Cerdika i została później przypisana jego krewnym - Stufowi i Wihtgarowi, którzy przypuszczalnie wylądowali tam z zachodnimi Sasami w 514 roku. Cerdic miał umrzeć w 534, a władzę po nim odziedziczył jego syn Cynric.
Poglądy współczesnych
Wczesna historia Wesseksu opisana w Kronice anglosaskiej została przez współczesnych badaczy uznana za niewiarygodną z powodu powielonych zdarzeń i pozornie sprzecznych informacji[2]. Angielski historyk David Dumville zasugerował, że prawdziwe daty panowania Cerdica to 538-554. Niektórzy badacze uważają, że Cerdic był przywódcą Sasów pokonanym przez Brytów w bitwie pod Mount Badon, stoczonej prawdopodobnie pod koniec V wieku i często przypisywanej Aelle, oraz Królowi Arturowi. Podobnie jak w przypadku sporej części postaci występujących w Kronice anglosaskiej, nie ma pewności, że Cerdic był historyczną postacią i czy nie jest wytworem legendy. Nawet jeśli władca naprawdę istniał, szczegóły jego życiorysu nie mogą w żaden sposób zostać uznane za dokładne i rzetelne[3], ponieważ w tym przypadku Kronika została spisana prawie czterysta lat po opisywanych wydarzeniach[4].
