Carlos Augusto Strazzer

Carlos Augusto Strazzer
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia w 1946
São Paulo

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1993
Petrópolis

Zawód

aktor, reżyser, piosenkarz

Lata aktywności

1970–1991

Carlos Augusto Strazzer (ur. 4 sierpnia 1946[1] w São Paulo[2], zm. 19 lutego 1993[3] w Petrópolis) – brazylijski aktor i reżyser telewizyjny i filmowy[4], piosenkarz.

Brał udział w przedstawieniach, w tym Cmentarz samochodów (Cemitério de Automóveis) Fernando Arrabala, O Balcão Jeana Geneta i wyprodukowanych przez Ruth Escobar, Moratorium Jorge’a Andrade, jednym z największych sukcesów na scenie Rio lat 80. – musicalu Evita oraz Niebezpieczne związki Choderlosa de Laclosa[5].

Stał się jednak najbardziej znany z ról złoczyńców lub tajemniczych i mistycznych postaci w operach mydlanych i miniserialach TV Globo, TV Tupi, Rede Manchete, TV Bandeirantes i TV Record.

Grał w filmach takich jak Gaijin – Ścieżki wolności (Gaijin – Os Caminhos da Liberdade, 1980), Nie noszę czarnego krawata (Eles não usam black-tie, 1981), Przepraszam, mam zamiar walczyć (Com Licença, Eu Vou à Luta, 1986), Tajemnica uczelnu Brazylii (Mistério no Colégio Brasil, 1988), szczególne interesy w międzynarodowej produkcji Paula Mazursky’ego Dyktator z Paradoru (Moon Over Parador, 1987) u boku Richarda Dreyfussa oraz dokumentalnych.

Zmarł w 1993 roku, w wieku 46. lat, z powodu powikłań oddechowych związanych z AIDS. Jeden z jego synów, Fábio Strazzer był częścią zespołu zarządzającego TV Globo[6].

Wybrana filmografia

  • 1991 – O Sorriso do Lagarto jako Peçanha
  • 1989 – O Cometa (Kometa) jako Habib
  • 1989 – Que Rei Sou Eu? jako Crespy Aubriet
  • 1987 – Mandala jako Argemiro
  • 1986 – Mania de Querer jako Ângelo
  • 1984 – Livre para Voar jako Danilo
  • 1983 – Champagne jako Ronaldo
  • 1983 – Moinhos de Vento (Wiatraki) jako Leandro
  • 1981 – Jogo da Vida (Gra życia) jako Adriano Sales
  • 1980 – Coração Alado jako Piero Camerino
  • 1978 – O Direito de Nascer jako Alberto Limonta (Albertinho)
  • 1977 – O Profeta (Prorok) jako Daniel do Prado
  • 1977 – Éramos Seis jako Carlos
  • 1976 – O Julgamento (Proces) jako narrator
  • 1975 – Ovelha Negra jako Alberto
  • 1972 – Vitória Bonelli jako Walter
  • 1971 – Os Deuses Estão Mortos (Bogowie nie żyją) jako Gabriel
  • 1970 – As Pupilas do Senhor Reitor (Uczniowie rektora) jako Manuel do Alpendre

Przypisy

  1. ↑ Carlos Augusto Strazzer. InterFilmes.com. [dostęp 2016-02-07]. (port.).
  2. ↑ Carlos Augusto Strazzer (4 de Agosto de 1946). Filmow. [dostęp 2016-02-07]. (port.).
  3. ↑ Carlos Augusto Strazzer. Memorial da Fama. [dostęp 2016-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-17)]. (port.).
  4. ↑ Carlos Augusto Strazzer. AdoroCinema. [dostęp 2016-02-07]. (port.).
  5. ↑ Teledramaturgia – Carlos Augusto Strazzer. Mega Arquivo. [dostęp 2016-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)]. (port.).
  6. ↑ Carlos Augusto Strazzer. alemdaimaginacao.com. [dostęp 2016-02-07]. (port.).

Bibliografia