Béla Békessy (ur. 16 listopada 1875 w Debreczynie, zw. 6 lipca 1916 na Wyżynie Wołyńsko-Podolskiej) – węgierski oficer i szermierz, wicemistrz olimpijski.
Na igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie w 1912 startował w zawodach indywidualnych we wszystkich trzech broniach. Najpierw był siódmy we florecie, przegrywając sześć z siedmiu walk rundy finałowej[1]. W szpadzie odpadł w pierwszej rundzie[2]. W turnieju szablistów zdobył srebrny medal, wygrywając pięć z siedmiu walk finałowych[3]. Na podium rozdzielił rodaków: Jenő Fuchsa i Ervina Mészárosa.
Nie zdobył medalu mistrzostw świata.
Ukończył gimnazjum w Debreczynie, a następnie Akademię Wojskową Cesarzowej Ludwiki. W 1899 ukończył kurs oficerski. W kolejnych latach awansowany na kapitana 2. Pułku Huzarów. Podczas I wojny światowej walczył w Armii Austro-Węgier na froncie wschodnim, między innymi pod Lwowem, Chorostkowem i Hałuzją, gdzie został ranny w brzuch. Zmarł parę dni później w wyniku odniesionych obrażeń.[4]
Przypisy
- ↑ Olympedia – 1912 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 1912 Summer Olympics, Fencing, Épée, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 1912 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- ↑ Békessy Béla. nevpont.hu. [dostęp 2023-12-27]. (węg.).
Bibliografia
