Zbiór (jasnoniebieski) wraz z jego brzegiem (ciemnoniebieski)
Brzeg – zbiór punktów „granicznych” danego zbioru .
Zachowanie funkcji na brzegu dziedziny może się znacząco różnić od zachowania w jego wnętrzu (tzn. w dziedzinie z wyłączeniem brzegu); z tego też powodu w analizie matematycznej pochodne funkcji rozpatruje się zwykle wyłącznie na (niepustych ) zbiorach bez brzegu, tzw. zbiorach otwartych . Zadanie z postawionymi warunkami ograniczającymi rozwiązania równania różniczkowego na brzegu badanego zbioru nazywa się zagadnieniem brzegowym . Jednym ze znanych wyników rachunku różniczkowego i całkowego wiążącym pole powierzchni brzegu z obejmowaną przez niego objętością jest twierdzenie Ostrogradskiego-Gaussa (a w ogólności – twierdzenie Stokesa ). Ważnym twierdzeniem topologicznym dotyczącym pojęcia brzegu jest twierdzenie Baire’a .
Opisane w artykule pojęcie brzegu różni się pojęć brzegów dla rozmaitości topologicznych , czy kompleksów symplicjalnych .
Definicja
Punkt B jest punktem brzegowym jasnozielonego zbioru, gdyż dowolne jego otoczenie (w szczególności błękitna kula o środku w tym punkcie) zawiera punkty należące do zbioru, jak i spoza niego
Niech dana będzie przestrzeń topologiczna
X
{\displaystyle X}
oraz zawarty w niej zbiór
A
⊂ ⊂ -->
X
.
{\displaystyle A\subset X.}
Brzegiem
b
d
A
{\displaystyle \mathrm {bd} \;A}
zbioru
A
{\displaystyle A}
nazywa się zbiór
b
d
A
=
c
l
A
∩ ∩ -->
c
l
A
c
,
{\displaystyle \mathrm {bd} \ A=\mathrm {cl} \ A\cap \mathrm {cl} \ A^{\mathrm {c} },}
lub równoważnie
b
d
A
=
c
l
A
∖ ∖ -->
i
n
t
A
.
{\displaystyle \mathrm {bd} \ A=\mathrm {cl} \ A\setminus \mathrm {int} \ A.}
gdzie
c
l
A
{\displaystyle \mathrm {cl} \ A}
oraz
i
n
t
A
{\displaystyle \mathrm {int} \ A}
oznaczają odpowiednio domknięcie i wnętrze zbioru
A
,
{\displaystyle A,}
zaś
A
c
{\displaystyle A^{\mathrm {c} }}
jego dopełnienie .
Obok oznaczenia
b
d
A
{\displaystyle \mathrm {bd} \;A}
stosuje się też
f
r
A
,
∂ ∂ -->
A
{\displaystyle \mathrm {fr} \;A,\ \partial A}
(od ang. boundary , frontier ).
Punkty brzegu nazywa się punktami brzegowymi i z definicji wynika, że punkty brzegowe są to te punkty, których dowolne otoczenie zawiera punkt należący do
A
,
{\displaystyle A,}
jak i taki, który należy do jego dopełnienia
A
c
{\displaystyle A^{\mathrm {c} }}
[1] [2] .
Własności
Wprost z definicji wynika, że brzeg zbioru jest:
równy brzegowi jego dopełnienia ,
b
d
A
=
b
d
A
c
,
{\displaystyle \mathrm {bd} \ A=\mathrm {bd} \ A^{\mathrm {c} },}
zawarty w domknięciu tego zbioru,
b
d
A
⊆ ⊆ -->
c
l
A
,
{\displaystyle \mathrm {bd} \ A\subseteq \mathrm {cl} \ A,}
zbiorem domkniętym ,
b
d
A
=
c
l
(
b
d
A
)
.
{\displaystyle \mathrm {bd} \ A=\mathrm {cl} (\mathrm {bd} \ A).}
Domknięcie jest sumą zbioru i jego brzegu,
c
l
A
=
A
∪ ∪ -->
b
d
A
,
{\displaystyle \mathrm {cl} \ A=A\cup \mathrm {bd} \ A,}
więcej: zbiór jest domknięty wtedy i tylko wtedy, gdy zawiera swój brzeg oraz otwarty wtedy i tylko wtedy, gdy nie ma punktów wspólnych ze swoim brzegiem. Brzeg zbioru jest pusty wtedy i tylko wtedy, gdy zbiór jest jednocześnie otwarty i domknięty; mówi się wtedy, że zbiór „nie ma brzegu”. Zbiór o pustym wnętrzu nazywa się zbiorem brzegowym .
Dla dowolnego zbioru
A
{\displaystyle A}
zachodzi
b
d
A
⊇ ⊇ -->
b
d
(
b
d
A
)
,
{\displaystyle \mathrm {bd} \ A\supseteq \mathrm {bd} (\mathrm {bd} \ A),}
przy czym równość zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy
A
{\displaystyle A}
jest brzegowy (co ma miejsce np. wtedy, gdy
A
{\displaystyle A}
jest otwarty lub domknięty). Ponieważ brzeg jest zbiorem domkniętym, to
b
d
(
b
d
A
)
=
b
d
(
b
d
(
b
d
A
)
)
{\displaystyle \mathrm {bd} (\mathrm {bd} \ A)=\mathrm {bd} {\big (}\mathrm {bd} (\mathrm {bd} \ A){\big )}}
dla dowolnego zbioru
A
,
{\displaystyle A,}
czyli operator brzegu
b
d
{\displaystyle \mathrm {bd} }
spełnia pewną słabszą postać idempotentności .
Przykłady
Brzeg składowych zbioru Mandelbrota o okresach od 1 do 6
Niech
R
{\displaystyle \mathbb {R} }
oznacza zbiór liczb rzeczywistych z jego naturalną topologią. Wówczas
b
d
R
=
b
d
∅ ∅ -->
=
∅ ∅ -->
,
{\displaystyle \mathrm {bd} \ \mathbb {R} =\mathrm {bd} \ \varnothing =\varnothing ,}
b
d
(
0
,
5
)
=
b
d
[
0
,
5
)
=
b
d
(
0
,
5
]
=
{
0
,
5
}
,
{\displaystyle \mathrm {bd} \ (0,5)=\mathrm {bd} \ [0,5)=\mathrm {bd} \ (0,5]=\{0,5\},}
b
d
{
1
,
1
2
,
1
3
,
1
4
,
… … -->
}
=
{
0
,
1
,
1
2
,
1
3
,
1
4
,
… … -->
}
,
{\displaystyle \mathrm {bd} \ \left\{1,{\tfrac {1}{2}},{\tfrac {1}{3}},{\tfrac {1}{4}},\dots \right\}=\left\{0,1,{\tfrac {1}{2}},{\tfrac {1}{3}},{\tfrac {1}{4}},\dots \right\},}
b
d
Q
=
b
d
Q
c
=
R
.
{\displaystyle \mathrm {bd} \ \mathbb {Q} =\mathrm {bd} \ \mathbb {Q} ^{\mathrm {c} }=\mathbb {R} .}
Ostatnie dwa przykłady pokazują, że brzeg zbioru może być nadzbiorem danego zbioru.
Pojęcie brzegu zbioru w istotny sposób zależy od topologii przestrzeni: w naturalnej topologii przestrzeni euklidesowej
R
2
{\displaystyle \mathbb {R} ^{2}}
brzegiem koła
B
2
=
{
(
x
,
y
)
∈ ∈ -->
R
2
: : -->
x
2
+
y
2
⩽ ⩽ -->
1
}
{\displaystyle B_{2}={\big \{}(x,y)\in \mathbb {R} ^{2}\colon x^{2}+y^{2}\leqslant 1{\big \}}}
jest okrąg
C
2
=
{
(
x
,
y
)
∈ ∈ -->
R
2
: : -->
x
2
+
y
2
=
1
}
,
{\displaystyle C_{2}={\big \{}(x,y)\in \mathbb {R} ^{2}\colon x^{2}+y^{2}=1{\big \}},}
jednak zanurzenie koła
B
2
{\displaystyle B_{2}}
w
R
3
{\displaystyle \mathbb {R} ^{3}}
jest zbiorem brzegowym, natomiast w topologii
R
3
{\displaystyle \mathbb {R} ^{3}}
zrelatywizowanej do
B
2
{\displaystyle B^{2}}
zbiór ten nie ma brzegu.
W przestrzeni euklidesowej każdy zbiór domknięty jest brzegiem pewnego zbioru.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne