Bruno Junk ros. Бруно Петрович Юнк (ur. 27 września 1929 w Valdze, zm. 22 września 1995 w Tartu[1]) – estoński lekkoatleta (chodziarz) startujący w barwach ZSRR, dwukrotny medalista olimpijski.
Zdobył brązowy medal w chodzie na 10 000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, za Johnem Mikaelssonem ze Szwecji i Fritzem Schwabem ze Szwajcarii. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne Junk ponownie zdobył brązowy medal, tym razem w chodzie na 20 kilometrów, za kolegami z reprezentacji ZSRR Leonidem Spirinem i Antanasem Mikėnasem[1]. Nie ukończył chodu na 20 kilometrów z powodu dyskwalifikacji na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie[2].
Junk był mistrzem ZSRR w chodzie na 20 kilometrów w 1951 i 1955, w chodzie na 20 kilometrów w 1952 i 1953 oraz wicemistrzem w chodzie na 20 kilometrów w 1958. Ośmiokrotnie zdobywał mistrzostwo Estonii. Był rekordzistą świata w chodzie na 15 kilometrów z czasem 1:08:08 osiągniętym w 1951 oraz wielokrotnym rekordzistą ZSRR na różnych dystansach[3].
Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem i działaczem lekkoatletycznym, a także dyrektorem departamentu w ministerstwie spraw wewnętrznych Estonii[3].
Rekordy życiowe Junka[3]:
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
