Bruno, Brunon – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słowa brün oznaczającego „niedźwiedź” lub „brunatny”. Forma Brunon powstała pod wpływem łacińskim. W Polsce imię Bruno po raz pierwszy zanotowano w 1236 roku.
W 2022 roku imię Bruno nosiło 13566 obywateli Rzeczypospolitej Polskiej (138. pozycja wśród imion męskich)[1], natomiast w wariancie Brunon 3292 (228. pozycja)[2].
Bruno i Brunon imieniny obchodzą: 17 maja, 12 lipca, 14 lipca, 18 lipca, 6 października, 11 października i 15 października[3][4].
Znane osoby noszące to imię
- Święci
- Pozostałe osoby
Odmiana przez przypadki
Zgodnie z tradycyjną wykładnią zasad gramatycznych wariant imienia Bruno posiada identyczną deklinację, co Brunon (np. narzędnik l. poj. Brunonem, a nie Brunem)[5][6]. Podobnie ta zasada dotyczy takich męskich imion, jak Iwo/Iwon, Hugo/Hugon, Otto/Otton (ale już nie słowiańskich imion męskich zakończonych na literę o np. Mieszko, Joszko). Gdzieniegdzie zdarza się nie odmieniać imienia (np. Przeczytałem książkę Bruno Schulza). Są też głosy usprawiedliwiające potoczną odmianę imienia w wariancie zakończonym na o[7].
Zobacz też
Przypisy
