Urodzony 28 grudnia 1925 roku w Zakrzewie, syn Bronisława i Antoniny Grajek. Szkołę podstawową ukończył 1939 roku. Jego dzieciństwo przerwał wybuch II wojny światowej. W pierwszych dniach okupacji jako czternastolatek został transportem wywieziony na roboty przymusowe do Frankfurtu nad Odrą (Niemcy). W czasie od października 1939 roku do października 1942 roku pracował jako robotnik przymusowy u Juliusza Fajfera w Trettin (Niemcy). Następnie w październiku 1942 roku trafił do obozu karnego Schwetich (Świecko), gdzie przebywał do 1943 roku. Wydarzenia, jakie przeżył w tym obozie, odcisnęły się bardzo głęboko na jego psychice do ostatnich dni życia. Ostatni etap robót to praca jako robotnik rolny w Kleineradzie (Niemcy). Po zakończeniu wojny i powrocie do Gniezna w 1945 roku znalazł zatrudnienie w Zakładach Mięsnych w Gnieźnie jako mechanik i pracował tam do emerytury.
Karierę sportową jako hokeista na trawie rozpoczynał w 1945 roku. Zawodnik Klubu Sportowego Stella, SPÓJNIA oraz Sparta Gniezno. Od 1945 roku 11. krotnie zdobywał tytuł drużynowego mistrza Polski.
Nazywany był również „Dziadkiem” na boisku, był obrońcą, bardzo walecznym i niezwykle ambitnym zawodnikiem, wspaniałym kolegą. Był podporą polskiej drużyny, która na XV Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku zdobyła bardzo wysokie 6. miejsce. Za Polską wówczas uplasowały się takie zespoły jak Austria, Szwajcaria, Francja, Belgia, Włochy oraz Finlandia.
W barwach narodowych w latach 1952–1956 Bronisław rozegrał 12 spotkań i zdobył 1 bramkę.
W 1956 roku otrzymuje tytuł „Mistrza Sportu”, a w 1973 roku tytuł „Zasłużonego Mistrza Sportu”.
W 1969 roku zostaje Laureatem „Plebiscytu Na Najlepszych Sportowców Miasta Gniezna w 25 leciu” Zorganizowanym przez Redakcję „Przemiany” i Miejski Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Gnieźnie i zajmuje XIII miejsce.
Żonaty, żona Irena z domu Narożna, córka Powstańca Wielkopolskiego porucznika Ignacego Narożnego, trójka dzieci (Urszula, Zbigniew, Grzegorz).
Aktywny uczestnik spotkań w gnieźnieńskim Klubie Olimpijczyka i zawodów na stadionie imienia Alfonsa Flinika.
Odznaczany również za wybitne osiągnięcia sportowe:
1956 rok Złotą Odznaką Zrzeszenia za Zasługi nad rozwojem kultury fizycznej w Zrzeszeniu Sportowym „SPARTA”;
