Bronisław Młodziejowski (muzyk)

Bronisław Młodziejowski
Ilustracja
podporucznik piechoty rezerwy podporucznik piechoty rezerwy
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1911
Łuhinki

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

do 1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Bronisław Leon Młodziejowski (ur. 8 czerwca 1911 w Łuhinkach, ukr.: „Łuhynky”, na Wołyniu, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski muzyk, pianista, dyrygent, podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Grób Młodziejowskich na cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu.

Syn Ludwika i Bronisławy z domu Wojciechowskiej. Ukończył Państwowe Konserwatorium Muzyczne w Poznaniu. Był pianistą, pracował jako dyrygent Teatru Wielkiego w Poznaniu i Opery Poznańskiej[1].

Był w kadrze oficerskiej Okręgu Korpusu Nr VII[1] w Poznaniu. Po wybuchu II wojny światowej 1939 został zmobilizowany i skierowany do służby wojskowej do Kielc[1]. W czasie kampanii wrześniowej – po agresji ZSRR na Polskę – w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej i przewieziono go do obozu w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[2]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod poz. 2064[1].

Jego bratem był Jerzy Młodziejowski (1909–1985), geograf, taternik, krajoznawca, a także muzyk, a bratankiem[3] Bronisław Młodziejowski (ur. 1948), biolog, generał Wojska Polskiego, naukowiec, który w latach 90. XX wieku prowadził prace sondażowe i ekshumacyjne pochówków ofiar zbrodni katyńskiej na terenie Rosji[4][5][6]. Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu na Sołaczu przy ul. Lechickiej i Szczawnickiej (kwatera św. Michała-16-3)[7].

Upamiętnienie

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[8][9][10]. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[11][12][13].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 355.
  2. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  3. ↑ Przewoźnik czaszek. Gazeta Polska / wp.pl, 30 czerwca 2009. [dostęp 2014-04-26].
  4. ↑ Justyna Skowron: Miednoje 1940-2010. katyn.pl. [dostęp 2014-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lutego 2015)].
  5. ↑ Ekshumacja i tworzenie cmentarza. osrp1939.policja.katowice.pl. [dostęp 2014-04-26].
  6. ↑ Demony katyńskie. rp.pl, 9 listopada 2013. [dostęp 2014-04-26].
  7. ↑ Jerzy Młodziejowski – miejsce pochówku [dostęp 2020-01-04]
  8. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 188 [dostęp 2024-09-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  9. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  10. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  11. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  12. ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  13. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].

Bibliografia