Bromoheksyna
Bromoheksyna
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
N-(2-amino-3,5-dibromobenzylo)-N-metylocykloheksanamina
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
Bromhexini hydrochloridum[1]
|
inne
|
2,4-dibromo-6-[[cykloheksylo(metylo)amino]metylo]anilina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C14H20Br2N2
|
Masa molowa
|
376,13 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
3572-43-8 611-75-6 (chlorowodorek)
|
PubChem
|
2442
|
DrugBank
|
DB09019
|
SMILES
|
CN(CC1=CC(=CC(=C1N)Br)Br)C2CCCCC2
|
|
InChI
|
InChI=1S/C14H20Br2N2/c1-18(12-5-3-2-4-6-12)9-10-7-11(15)8-13(16)14(10)17/h7-8,12H,2-6,9,17H2,1H3
|
InChIKey
|
OJGDCBLYJGHCIH-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
R05 CB02
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria B
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie
|
|
|
Bromoheksyna, bromheksyna (łac. bromhexinum) – organiczny związek chemiczny, lek mukolityczny o złożonym mechanizmie działania – zwiększa ilość wydzieliny i upłynnia ją (zmniejsza zawartość mukopolisacharydów i albumin w śluzie), a także zwiększa ilość surfaktantu. Jest syntetyczną pochodną naturalnego alkaloidu – wazycyny. W wątrobie ulega metabolizmowi do związku czynnego – ambroksolu.
Wskazania
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na bromoheksynę,
- równoczesne stosowanie leków przeciwkaszlowych (kodeina lub jej pochodne),
- czynna choroba wrzodowa,
- ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek.
Interakcje
- ułatwia przenikanie antybiotyków do wydzieliny oskrzelowej zwiększając ich skuteczność w leczeniu bakteryjnych zakażeń dróg oddechowych,
- leki przeciwkaszlowe typu kodeiny osłabiają działanie bromheksyny,
- może nasilać działanie drażniące na błonę śluzową żołądka w połączeniu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.
Zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu cholinolityków wysuszających śluzówkę.
Działania niepożądane
- nudności, wymioty, biegunka, bóle w nadbrzuszu, napady kaszlu,
- osutki, świąd, obrzęk naczynioruchowy,
- ból i zawroty głowy, senność, obniżenie ciśnienia tętniczego,
- rzadko: zwiększenie aktywności transaminaz w surowicy.
Dawkowanie
Stosowanie doustne, po posiłku, w równych odstępach czasu:
- dorośli i dzieci powyżej 10. roku życia – 8 mg, 3 razy dziennie;
- dzieci 5-10 lat – 4 mg, 3 razy dziennie;
- dzieci 3-5 lat – 4 mg, 2 razy dziennie;
- dzieci 1-2 lat (krople lub syrop) – 2 mg, 2 razy dziennie;
- niemowlęta 6-12 mies. (krople) – 1 mg, 2-3 razy dziennie;
- niemowlęta 1-6 mies. (krople) – 1 mg, 2 razy dziennie.
Preparaty
Chlorowodorek bromoheksyny:
- Bisolvon – iniekcje 4 mg/2 ml, płyn 4 mg/2 ml, syrop 4 mg/5 ml, tabletki 8 mg;
- Bromhexin – tabletki powlekane 8 mg;
- Bromhexin 8 – syrop 4 mg/5 ml;
- Flegamina – iniekcje 4 mg/2 ml, krople 2 mg/ml, syrop 4 mg/5 ml, tabletki 8 mg;
- Flegamina mite – syrop 2 mg/5 ml.
Przypisy
Bibliografia
- Jan Kazimierz (-1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005, s. 92. ISBN 83-85632-82-4.
- Farmakologia: podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy pod redakcją Wojciecha Kostowskiego i Zbigniewa S. Hermana. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 705. ISBN 978-83-200-3725-8. (tom I)
|
|