Brakowanie – w chowie zwierząt: planowe usuwanie ze stada osobników niepożądanych z punktu widzenia celów hodowlanych człowieka.

Brakowanie dzieli się na:

• zdrowotne – dotyczy osobników chorych lub kalekich,
• produkcyjne – dotyczy osobników mało wydajnych, starych, z wadami pokroju lub po błędach w czasie seksowania.

Sposób likwidacji lub zagospodarowania sztuk podlegających brakowaniu ustala się z lekarzem weterynarii, nadzorującym fermę. W stadzie, które jest prawidłowo prowadzone przez hodowcę, straty wynikające z brakowania i upadków wynoszą około 1,5%. W przypadku chowu drobiu, brakowanie z reguły odbywa się codziennie.

• wylęgarnia

• Witold Gawęcki, Jerzy Kruszyński, Nomenklatura i definicje w produkcji drobiarskiej, w: Poradnik instruktora drobiarstwa, Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego, Warszawa, 1982, s. 5
• Kazimierz Rakowski, Stado niosek jaj konsumpcyjnych, w: Poradnik instruktora drobiarstwa, Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego, Warszawa, 1982, s. 112–113
• brakowanie zwierząt, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2012-12-12] .